บทที่ 2 นูกกาแฟ

ตลอดทางมามหาวิทยาลัยมีบางอย่างคอยกวนใจฉันอยู่ลึกๆ ฉันไม่อยากจะคิดถึงมันมากนัก เพราะยังไงเสีย มันก็แค่ความรู้สึกน่ะ ใครๆ ก็ต้องประหม่ากันทั้งนั้นแหละเวลาต้องย้ายออกจากบ้านมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ใช่ไหมล่ะ นี่มันก็คงจะเป็นแค่นั้นแหละ

ในที่สุดฉันก็ขับรถมาสด้า 323 คันเก่าคันเล็กของฉันมาถึงมหาวิทยาลัย ฉ...