บทที่ 3 เวส

“โอ๊ะ! ไม่เป็นไรค่ะ เชิญเลย” ฉันพูดตะกุกตะกัก เยี่ยมไปเลย! ทีนี้ปากฉันก็ไม่ทำงานไปอีกอย่าง แล้วเขาจะต้องคิดว่าฉันเป็นตัวประหลาดแล้วทิ้งฉันไว้ที่นี่แน่ๆ เพราะสมองฉันลืมไปแล้วว่าไอ้สิ่งที่เรียกว่าคำพูดน่ะมันใช้ยังไง! ปกติฉันเป็นคนพูดเก่งนะ... หรือว่าฉันสติแตกไปแล้วตั้งแต่ที่ก้าวเข้ามาในเวสต์เวอร์จิเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ