บทที่ 10 ความเสียใจ

มุมมองของเวส

โธ่เว้ย! ผมน่าจะจูบเธอไปซะ

ผมมั่นใจเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์เลยว่าเธออยากให้ผมทำอย่างนั้น ตอนที่เธอโน้มตัวเข้ามาหาพร้อมกับส่งสายตาอ่อนโยนและรอยยิ้มละมุนมาให้...

เมื่อคืนผมไม่ได้นอนเลยสักนิด ผมเอาแต่คิดถึงเรื่องเมื่อวานซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในหัวจนแทบจะเป็นบ้า ผมหยุดคิดมากไปซะทุกเรื่องไม่ได้... หว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ