บทที่ 37 ตื่นขึ้น

ติ๊ด... ติ๊ด... ติ๊ด...

ฉันค่อย ๆ รับรู้ถึงเสียงน่ารำคาญที่ไม่รู้จักจบสิ้นดังมาจากที่ไหนสักแห่งที่ฉันเอื้อมไม่ถึง ฉันไม่รู้ว่ามันคือเสียงอะไร แต่มันต้องหยุดสักทีสิ! มันมาจากไหนกันนะ? แล้วความเงียบสงบสุขหายไปไหนหมด?

ใครก็ได้ช่วยปิดไอ้เสียงบ้า ๆ นี่ทีได้ไหม? ฉันปวดหัวจะตายอยู่แล้ว และทนเสียงนี่ต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ