บทที่ 38 38

“อา...คุณภาค...”

เมลิดาครางเสียงหวิวราวความแนบชิดทำให้เส้นบาง ๆ ซึ่งกั้นขวางระหว่างเขาและเธอขาดสะบั้นลง ทศภาคเริ่มแทรกปลายนิ้วลึกลงไปในหลืบไม้งามที่ตอดรับการรุกล้ำอันนุ่มนวลและเต็มไปด้วยชั้นเชิง หญิงสาวปรารถนาให้โลกหมุนช้าลงเพื่อรับรู้ความสุขสมที่แผ่ซ่านไปทั่วให้นานขึ้น เธออยากจะเกลียดเขาให้เหมือนค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ