บทที่ 48 48
“ผมไม่ว่าอะไรคุณหรอกคุณกิ แต่ผมจะขอสั่งสอนพวกผู้ดีอย่างคุณให้รู้สึกซะบ้างว่าเวลาทำให้คนอื่นเขาเจ็บช้ำมันเป็นยังไง!”
แทนฉวยมือบางที่บังอาจฝากรอยช้ำแม้เพียงน้อยไว้บนใบหน้าของเขาไว้ก่อนจะดึงร่างเล็กเข้าหาตัวและฝังจมูกโด่งเป็นสันลงบนผิวแก้มนวลที่เจ้าของตื่นตะลึงจนแทบลืมหายใจเมื่อความตระหนกพุ่งถึงขีดสุด...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
37. บทที่ 37 37
38. บทที่ 38 38
39. บทที่ 39 39
40. บทที่ 40 40
41. บทที่ 41 41
42. บทที่ 42 42
43. บทที่ 43 43
44. บทที่ 44 44
45. บทที่ 45 45
46. บทที่ 46 46
47. บทที่ 47 47
48. บทที่ 48 48
49. บทที่ 49 49
50. บทที่ 50 50
51. บทที่ 51 51
52. บทที่ 52 52
53. บทที่ 53 53
54. บทที่ 54 54
55. บทที่ 55 55
56. บทที่ 56 56
57. บทที่ 57 57
58. บทที่ 58 58
59. บทที่ 59 59
60. บทที่ 60 60
61. บทที่ 61 61
62. บทที่ 62 62
63. บทที่ 63 63
64. บทที่ 64 64
65. บทที่ 65 65
66. บทที่ 66 66
67. บทที่ 67 67
68. บทที่ 68 68
69. บทที่ 69 69
70. บทที่ 70 70
71. บทที่ 71 71
72. บทที่ 72 72
73. บทที่ 73 73
74. บทที่ 74 74
75. บทที่ 75 75
76. บทที่ 76 76
77. บทที่ 77 77
78. บทที่ 78 78
79. บทที่ 79 79
80. บทที่ 80 80
81. บทที่ 81 81
82. บทที่ 82 82
83. บทที่ 83 83
84. บทที่ 84 84
85. บทที่ 85 85
86. บทที่ 86 86
87. บทที่ 87 87
88. บทที่ 88 88
89. บทที่ 89 89
90. บทที่ 90 90
91. บทที่ 91 91
92. บทที่ 92 92
93. บทที่ 93 93
94. บทที่ 94 94
95. บทที่ 95 95
96. บทที่ 96 96
97. บทที่ 97 97
98. บทที่ 98 98
99. บทที่ 99 99
100. บทที่ 100 100
101. บทที่ 101 101
ย่อ
ขยาย
