บทที่ 64 64

“หยุดคลุ้มคลั่งเสียที!...ถ้าจะลงจากรถไปตอนนี้ผมก็ไม่ห้ามหรอก แต่แถวนี้ไม่มีบ้านคน อยากลงไปโดนฉุดหรือจะกลับบ้านโดยสวัสดิภาพก็เลือกเอา!”

เจ้าของแววตาดื้อรั้นสะบัดมือเขาออกก่อนจะปิดประตูรถดังเดิม เธอไม่ยอมมองหน้าแทนซึ่งสตาร์ทรถอีกครั้งก่อนจะพาพาหนะของตนแล่นลิ่วไปข้างหน้าซึ่งเป็นเส้นทางกลับบ้าน

กีรติน...