บทที่ 74 74

แทนเรียกชื่อพี่สะใภ้ด้วยเสียงอันแหบแห้งเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาบนโซฟาหนานุ่มซึ่งเขาทอดกายเหยียดยาวอยู่บนนั้นนับแต่กลับจากโรงพยาบาล ชายหนุ่มยังรู้สึกหนาวเยือกด้วยพิษในกายที่อาจคลายความรุนแรงลงได้อย่างเชื่องช้า เขานึกโทษตัวเองที่สะเพร่าถอดบู๊ทเดินเท้าเปล่าเพียงชั่วเวลาสั้น ๆ ด้วยรู้สึกสะดวกสบายอยู่ภายในไร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ