บทที่ 4 ตบะแตก

ฉับพลันความคิดฟุ้งซ่านก็ผุดขึ้นมาในหัว มันปลุกปั่นให้เกิดความปรารถนาร้อนร้ายที่ต้องการจะครอบครองดอกไม้งามไว้เป็นสมบัติส่วนตัว

พ่อหมอดำไม่เคยรู้สึกพิศวาสสตรีแปลกหน้ามาก่อน ทั้งที่มีผู้หญิงนับร้อยเคยมานอนเปลือยกายให้เขาทำพิธีคุณไสย แต่ก็ใช่ว่าชายหนุ่มจะตายด้าน เรื่องสอยกามกับผู้หญิงมีอยู่บ้างเป็นบางครั้งคราว เพียงแค่ไม่มีการผูกมัด พอสำเร็จความใคร่แล้วก็เลิกแล้วต่อกัน

บ้าฉิบหาย... ทำไมเขาถึงฟุ้งซ่านขนาดนี้ เป็นไปได้หรือไม่ว่าคุณไสยอาคมมันย้อนเข้าตัว เขาจึงเป็นบ้า คิดลามกกับเด็กสาวที่หนีร้อนมาพึ่งเย็น แม่ดอกแก้วไม่ใช่ดอกไม้ข้างทางที่เขาสามารถเด็ดดมแล้วโยนทิ้ง

ราวกับผีซ้ำด้ามพลอย...

ขณะที่ชายหนุ่มพยายามสงบสติอารมณ์ต่อสู้กับอำนาจดำฤษณา ดอกแก้วก็ทำท่าบิดเอวบรรเทาอาการเมื่อยขบที่ต้องนอนบนพื้นไม้กระดานแข็ง ๆ เป็นเวลานาน อากัปกิริยาอ่อนหวานของหล่อนดูยั่วยวนปลุกปั่นกามกิเลสของชายหนุ่มอย่างสุดแสน

จริตมารยาไร้เดียงสาของสาวน้อยทำให้ขีดความอดทนของพ่อหมอดำขาดลงสะบั้นทันที ฝ่ามือหนาเลื่อนไล้มากอบกุมสองเต้าขาวสล้าง ลูบประโลมเบา ๆ ก่อนจะเคล้นคลึงก้อนเนื้อหนั่นนุ่มคัดตึงด้วยอารมณ์เมามัน ใบหน้าหล่อคมก้มลงต่ำ ปากหยักเผยออ้าดูดเลียปลายถันสีชมพูอย่างอดใจไม่ไหว

อนิจจังสังสาระ... เมื่อจิตสมาธิของจอมขมังเวทย์สั่นคลอน เผลอไผลก้าวเข้าสู่วังวนแห่งตัณหาราคะจนหมกมุ่นมัวเมาไปกับเนื้อหนังมังสา และยิ่งถูกกระตุ้นโดยรูปรสกลิ่นเสียงในขณะเดียวกัน พลังอำนาจแห่งดำฤษณานั้นจึงอยู่เหนือการควบคุม

พ่อหมอดำจับเรียวขาคู่งามถ่างกว้างจนสุดเหยียด แล้วคลี่กลีบอวบอูมแบะอ้าออกจนเห็นเนื้อในสาวพรหมจรรย์

ดอกแก้วสะดุ้งเฮือกทันที เมื่อชายหนุ่มจรดปลายลิ้นร้อนปาดเลียกรีดไล้ร่องสวาท ความเสียวสะท้านบาดลึกนั้นทำให้กายสาวขมิบน้ำหวานออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ หล่อนเบิกตาโพลงด้วยความตื่นตระหนก ตอนที่เขาสอดนิ้วจ้วงแทงเข้ามาในรูรักบริสุทธิ์

“อ๊า...” ดอกแก้วร้องครางด้วยความลืมตัว แล้วก็รีบขบริมฝีปากล่างปิดกั้นซุ่มเสียงน่าละอายเอาไว้ ร่างอรชรสั่นสะท้านเหมือนต้องลมหนาว หัวใจดวงน้อยเต้นตึกตักรุนแรงเหมือนจะหลุดออกมานอกทรวงอก

ความรู้สึกที่โดนนิ้วใหญ่ยาวของชายหนุ่มรุกล้ำชำเรา มันเจ็บแสบเพียงแค่แรกเริ่มเท่านั้น ครั้นฝ่ามือหนาตะล่อมลูบบดคลึงเนินหัวหน่าว แล้วกระทุ้งกระทั้นเข้าออกเป็นจังหวะ ภายในช่องทางสวาทก็ตอดรัดก้านลำแกร่งระริกระรัว และกลับกลายเป็นว่าตัวหล่อนเองที่อยากจะร่ำร้องอ้อนวอนขอให้เขาปลุกเร้าทรมานร่างกายของหล่อนแรงขึ้น เร็วขึ้นมากกว่านี้

เสียงครางแผ่วหวานของสาวน้อยทำให้พ่อหมอดำแทบจะคลั่ง เขาผงกเงยศีรษะขึ้น จ้องมองใบหน้าขาวสวยที่แดงซ่านฝาดสีเลือด แววตากลมโตของดอกแก้วหวานเชื่อมปรือปรอย ริมฝีปากเต็มอิ่มสั่นระริก ร่างบางนอนหายใจหอบกระเส่า สองเต้าตูมเต่งสั่นสะเทือน

รวงรูความเป็นหญิงของหล่อนขมิบดูดรูดรั้งของแข็งแน่นหนึบ... มันน่าจับทำเมียเสียจริง ถ้าได้กระแทกเอ็นเข้าไปคงเสียวสะใจพิลึก

“อยู่นิ่ง ๆ” พ่อหมอดำสั่งเสียงเข้ม ใบหน้าหล่อคมก้มลงไปหาหว่างขาขาว นิ้วกลางยาวใหญ่เร่งขยับจังหวะชักเข้าดึงออก กระถอกแทงเร็วแรงขึ้นทุกครั้ง พลางกระดกปลายลิ้นสะกิดกระตุ้นติ่งเสียวที่คัดเต่งเป่งบวมไปพร้อมกัน

ไม่นานสาวน้อยผู้น่าสงสารก็ถะถั่งหลั่งรินน้ำสวาทออกมาจนเปียกแฉะซอกขา ทว่าชายหนุ่มกลับไม่หยุดยั้งการกระทำทารุณกาม เขาแยงลิ้นชอนลึกเข้าไปในแอ่งเว้าอ่อนนุ่มชุ่มฉ่ำของหล่อน ลิ้นร้อนฉกแทงร่องเนื้อเร็วระรัว บดขยี้เร่งเร้าจนหล่อนสะอึกสะอื้นดิ้นพล่าน

กายสาวสั่นสะท้านด้วยความสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่า

ใจร่ำ ๆ อยากถามไถ่ว่า พ่อหมอดำใช้ปากรองรับน้ำสวาทของหล่อนอย่างนั้นหรือ แต่ทำไมดอกแก้วได้ยินเสียงเขาดูดน้ำลายซู๊ดซ๊าดด้วยความเอร็ดอร่อย ถ้าหากเอ่ยคำทักท้วงก็อาจจะเป็นการฝ่าฝืนข้อห้าม หล่อนจึงได้แต่ทนรวดร้าวทรมานต่อไป

ใจร่ำ ๆ อยากถามไถ่ว่า พ่อหมอดำใช้ปากรองรับน้ำสวาทของหล่อนอย่างนั้นหรือ แต่ทำไมดอกแก้วได้ยินเสียงเขาดูดน้ำลายซู๊ดซ๊าดด้วยความเอร็ดอร่อย ถ้าหากเอ่ยคำทักท้วงก็อาจจะเป็นการฝ่าฝืนข้อห้าม หล่อนจึงได้แต่ทนรวดร้าวทรมานต่อไป

การใช้นิ้วชำเราโยนีและการลงลิ้นรีดเค้นน้ำสวาท มิได้มีอยู่ในขั้นตอนพิธีกรรมอาถรรพ์ใด ๆ ล้วนเป็นการกระทำอุกอาจบ้าระห่ำของพ่อหมอดำทั้งสิ้น

แม่ดอกแก้วคนงามน่ารักน่าใครขนาดนี้ ไอ้ตัวผู้หน้าไหนมันจะอดใจไหว !

“พ่อหมอ...”

ดอกแก้วเบิกตาจ้องมองชายหนุ่มอย่างตื่นตระหนก เมื่อเห็นว่าเขาเปลือยกายลงมาคลุกเคล้าคลอเคลียกับหล่อนอย่างน่าหวาดเสียว ทั้งสองอยู่ในสภาพล่อนจ้อน โดยที่หล่อนนอนถ่างขาให้เขาทาบทับประกบติด

“ถ้าหากเอ็งอยากได้ผัวปกหัวคุ้มเกล้า ข้าก็ยินดีเป็นผัวเอ็ง” พ่อหมอดำพูดเสียงแหบ

แม่ดอกแก้วงดงามหมดจดน่าเสน่หาไปหมดทั้งตัว ยิ่งได้เชยชมใกล้ชิด ยิ่งทำให้เกิดความลุ่มหลง ตอนนี้เขาอยากได้หล่อนจนตบะแตกแล้ว แต่คนอย่างไอ้ดำไม่เคยข่มเหงชำเราผู้หญิงที่ไม่สมยอม