บทที่ 79 ค่ำคืนราคะ

กลางดึกคืนที่แสงจันทร์ส่องสว่างกระจ่างชัด

ร่างบอบบางของหญิงสาวชื่ออิงฟ้าที่สวมใส่เดรสสีมุกซึ่งกลมกลืนกับสีผิวขาวนวลของเธอราวกับจะเปล่งประกายได้เหมือนผิวน้ำสะท้อนความระยับงามของเงาจันทร์กำลังยืนคอยใครคนหนึ่งบนศาลาในสวนหลังบ้าน

“พี่ฌอห์น”

เธอเรียกชื่อของชายหนุ่มที่พึ่งมาถึงด้วยน้ำเสียงเบาหวิว  ดวงตาค...