บทที่ 102 แอบเป็นห่วงเป็นใย (150%)

“ฮึ่ย…ไอ้คนบ้านี่ เมื่อไรคุณจะหยุดกวนประสาทฉันสักที” ขยับปากรูปกระจับขมุบขมิบด่าทอเขาอย่างหัวเสีย แต่ไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่านั้น

“เลิกไม่ได้หรอกยาหยี กวนคุณสนุกจะตาย” ส่งคำพูดยียวนกวนประสาทไม่พอ คนเจ้าเล่ห์ยังหัวเราะร่วนอีกด้วย

“โรคจิต!” แผดเสียงใส่พร้อมดันร่างของคนตัวโตออกห่าง แต่ยิ่งเธอออกอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ