บทที่ 20 ปฏิบัติการล้วงความจริง(ทั้งตัว) (75%)

“ตอแหล!” ดวงตาสีทองอร่ามอัดแน่นไปด้วยเพลิงโทสะ เสียงกร้าวกระด้างตวาดลั่น พร้อมลงน้ำหนักมือเค้นลำคอขาวระหงตามแรงอารมณ์ที่กำลังเดือดปุดๆ ส่งผลให้ร่างอรชรดิ้นพราดๆ อยู่กับพื้น ใบหน้างามแดงก่ำ ดวงตากลมโตเหลือกถลน กระเสือกกระสนให้รอดพ้นจากความทรมาน

“ฉะ…ฉันพูดจริงๆ นะ เชื่อฉันเถอะ” เอ่ยเสียงกระท่อนกระเเท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ