บทที่ 21 ปฏิบัติการล้วงความจริง(ทั้งตัว) (100%)

“อื้อ…อย่านะ” หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธ พลางปัดป้องมือสากที่ตามติดมาเคล้นคลึงหน้าอกที่ยังมีปราการสีหวานห่อหุ้มอย่างหยาบคาย น้ำตาเริ่มคลอเบ้า ทั้งอดสู เจ็บใจ คั่งแค้นและหวาดกลัวกับวิธีการบีบคั้นเอาความจริงของผู้คุมโรคจิต

“ถ้าไม่อยากให้ทำ ก็บอกมาซะดีๆ” เสียงห้าวกระซิบข่มขู่ชิดปากสั่นระริก พร้อมใช้ปลายนิ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ