บทที่ 58 เหยียบย่ำที่หัวใจ (225%)

“ลงไป!” เสียงกระด้างไล่ตะเพิดอีกครั้งพลางชี้นิ้วไปยังประตูรถที่เปิดอ้ารออยู่ ไม่มีความปรานีแฝงเร้นในดวงตาสีทองอร่ามเลยแม้แต่น้อย

ทวิชาเงยหน้าขึ้นมองคนใจร้ายอย่างฟรานเชเซียส โบลาโกนี คิดไม่ถึงว่าเขาจะเลือดย็นกับเธอได้ถึงเพียงนี้ เอาเธอมาปล่อยลงข้างทางเปลี่ยวๆ ในเวลาพลบค่ำที่ฟ้ากำลังคำรามอย่างน่ากลัว...