บทที่ 60 หมาลอบกัด (50%)

“ไม่นะ ไม่จริง ฮือๆๆๆ” น้ำเสียงแผ่วระโหยยังคงพึมพำซ้ำไปซ้ำมาราวคนละเมอ ด้วยความตกใจสุดขีดทำให้ร่างบางชะลูดลงไปกองกับพื้นห้องน้ำเย็นเยียบในสภาพหมดแรง คนที่เคยเข้มแข็งมาบัดนี้กลับรู้สึกอ่อนแออย่างถึงที่สุด แม่สาวขาโหดยกมือขึ้นปิดหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้น

“ละ…ลูก” เสียงเครือรำพันแผ่วเบาไม่ต่างอะไรกับเสีย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ