บทที่ 70 วิถีคนเถื่อน(ดักฉุดเมีย) (25%)

ตลอดเวลาที่ร่างงามสง่าทว่าอ่อนแรงนั่งเป็นผู้โดยสารบนเบาะของตอนหน้าในรถตำรวจ ทวิชาไม่มีกะจิตกะใจจะฟังบทสนทนาของผู้ร่วมเดินทางเลยสักนิด เสียงหัวเราะครื้นเครงเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา หัวสมองอันชาญฉลาดกำลังขบคิดหาทางออกให้ตัวเองกับลูกน้อย ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าจะสมเพชหรือสงสารในโชคชะตาของตัวเองดี

การที่เธอเสนอต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ