บทที่ 123 หัวใจไร้เดียงสา-ภาคย์ที่แสนอ่อนโยน

รถตู้ของโรงเรียนมาจอดรออยู่แล้ว คุณครูประจำรถลงมาแล้ว รอรับเด็กชายและเด็กหญิงที่ขึ้นรถด้วยกันทุกวันเป็นประจำ

"สวัสดีค่ะ " คุณครูพี่เลี้ยง รับไหว้ แล้วมองเด็กชายและเด็กหญิงให้ขึ้นรถไปนั่งประจำที่ของตัวเอง

"สวัสดีครับ ฝากวิตาด้วยนะครับ แล้วเย็นนี้ ผมจะมารับเอง "

ชายหนุ่มแปลกหน้า บอกเสียงนุ่มนวล โบกม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ