บทที่ 25 ความลับที่ไม่อาจเปิดเผย

ลูกน้องส่ายหน้า รู้สึกสงสารคุณน้ำตาล แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจาก ภาวนาให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี เพราะสิ่งที่นายตัดสินใจแล้ว อะไร ก็ขวางไม่ได้

" ฉันกำลังจะกลับแล้ว "

เสียงนุ่มนวล บอกกับเธอในช่วงเวลา เกือบสามทุ่ม คนที่ไปทำงานนอกสถานที่ โทรมารายงานตัว

" ค่ะ น้ำตาลรอ "

" น้ำตาลนอนไปก่อนได้เลย อีกสัก 2-3...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ