บทที่ 67 ยังไม่ได้คิดอะไร

" เพิร์ลครับ ขอบคุณนะ สำหรับวันนี้ "

คนตรงหน้าจอ บอกด้วยเสียงนุ่มนวล แล้วก็ยิ้มให้กับเธอ

" อือ ก็ช่วยๆ กัน "

ใบหน้าสวยหวาน แดงก่ำขึ้นมา เมื่อเห็นรอยยิ้มของเค้า

" แล้วมีอะไรอีกไหม ถ้าไม่มีอะไร ก็แยกย้าย ดึกมากแล้ว "

เธอถามเค้า แล้วก็มองไปทางอื่น

" เพิร์ลครับ ปกตินอนดึกไหม "

" ไม่นะ ห้าทุ่มกว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ