บทที่ 83 ไนท์คิดถึงเพิร์ล

เสียงนุ่มนวล พร้อมกับมือที่สัมผัสเบาๆ ที่ต้นแขน ทำให้เธอ ร้องไห้ออกมา อีกครั้ง

" เพิร์ลครับ ไนท์อยู่ที่นี่แล้วใครทำอะไรเพิร์ล "

" ไนท์ เพิร์ล "

เธอเรียกชื่อเค้า แล้วมองใบหน้าที่อยู่ในความทรงจำมาตลอด แปดปีเต็ม ตลอดเวลา ที่ไม่ได้เจอ ไม่มีวันไหน ที่ไม่คิดถึงเลย แม้แต่น้อย

" เพิร์ล ถ้าอยากร้องไห้ ก็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ