บทที่ 87 ความอ่อนไหว

ริมฝีปากนุ่มนวล สัมผัสที่รอยแผลเป็นบนผิวขาวผ่อง ร่างกายบอบบาง ที่ตอนนี้ กึ่งเปลือย นอนตัวอ่อนระทวย อยู่บนเตียงนอน

" เพิร์ล มองหน้า ไนท์ "

เสียงอ่อนโยนบอกกับเธอ แล้วลูบไล้ ที่แขนขาวนวล ร่างกายแข็งแรงที่คล่อมร่างของเธอ เอาไว้ ค่อยๆ จูบที่เปลือกตา

" ไนท์อยากจะบอกเพิร์ลว่า ไนท์คิดถึงเรื่องนี้ นับครั้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ