บทที่ 47 ตอนที่ 47

แรงบีบรัดภายในอุ้งเชิงกรานที่รุนแรงขึ้นทุกที ส่งสัญญาณว่าเธอจวนเจียนจะถึงจุดสุดยอด

ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

“โอ้วววววว…. อูย... อูย… อูย… อูย... อูย… อูย…  ”

ใบเตยร้องครวญครางไม่หยุด งุดหน้ากับหมอน แอ่นบั้นท้ายกระแทกสวนท่อนเอ็นของพี่เขย ทั้งหมุนทั้งควงเข้าใส่รูแคบอย่างดิบเถื่อนดุดัน ในระลอกสุดท้ายขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ