บทที่ 26 พัง

“ฮู่วว” ราชาพรูลมหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ใช้มือตบอกเบา ๆ ราวกับกำลังเรียกขวัญกลับมา ตอนที่วัตถุลอยมาหา ใจของราชาหายวาบตกไปอยู่ตาตุ่ม หากเมื่อกี้เขาหลบไม่ทัน ราชาไม่อยากนึกเลยว่าสภาพของเขาจะดูน่าอนาถมากขนาดไหน

เสียงแขกในงานฮือฮากับการกระทำบ้าบิ่นของควีน ไม่รู้ว่าคุณหนูคนโตบ้านนี้เกิดบ้าอะไรขึ้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ