Best ความขมหวาน Stories & Novels Collection

ชีวิตรันทด น่าอเนจอนาถไม่มีใครเกิน ใบบัว!!เกิดมาอาภัพไม่พอ...
ยังถูกยกให้เป็นบรรณนาการแก้ขัด...เพื่อขัดดอก...ที่ตัวเองไม่เกี่ยวข้อง...
ซ้ำร้ายหล่อนยังเจอมหาเศรษฐีสุดหื่น! เขาใช้เธอคุ้มทุกบาททุกสตางค์ ให้พอกับที่ต้องรอ...
แต่...บรรณาการครั้งนี้...มันคือทัณฑ์บรรณนาการที่แสนหวาน…ระอุร้อนไปด้วยไฟพิศวาส...
รุ่มร้อนไปด้วยไฟปรารถนา...เมื่อบรรณาการครั้งนี้ฉุดหัวใจแข็งกระด้าง...จนอ่อนปวกเปียก...
ฟาบรีช ดีค...

ในคืนแต่งงานคนรักถูกสังหาร และนางถูกจับเป็นเชลยแขวนป้ายรับแขก ชีวิตนับจากนี้ของแพทย์หญิงซึ่งย้อนเวลามาอยู่ในร่างสตรีแสนอาภัพ ต้องหลบหนีให้พ้นเงื้อมมือทรราช ผู้เป็นทั้งบิดาเด็กในครรภ์ และพ่อสามี!


“คณิกา...เสี่ยวเหลียน!” เขาเรียกนางเสียงดังเข้ม อีกนิดเดียวก็ใกล้เคียงกับการตวาด และยังไม่หยุดใช้อารมณ์ฉุนเฉียวต่อ “เปลื้องผ้าออกให้หมด แล้วคลานสี่ขาเยี่ยงสุนัขออกมารับใช้ข้าเดี๋ยวนี้”
ซ่าง...

เพราะความเมาทำให้ ฌอน หนุ่มหล่อจอมทะเล้นมองสาวห้าวอย่าง ข้าวสวย ว่าน่ารัก จนกระทั่งตื่นเช้าขึ้นมาบนเตียงถึงได้รู้ว่า 'เขาพลาดจับทอมทำเมีย!'
"ฉันไม่อยากได้ทอมเป็นเมีย!"
"ฉันไม่ใช่ทอมสักหน่อยคืนนั้นรุ่นพี่พิสูจน์ไปแล้วไง"
"ม่ายย ความเมาไม่นับสิเฟ้ย" คนหล่ออยากกรีดร้อง!

เขาบอกว่าไม่อยากให้ฉันรอ ไม่อยากให้ฉันเสียใจ แต่เขาลืมไปว่าถ้าไม่มีเขา "ฉันจะต้องเสียใจ"

เรื่องราวของพวกเขาเริ่มต้นขึ้นจาก สาวน้อยวัย 22 ปี อย่างเกวลิน แอบรักพี่ชายฝั่งตรงข้ามบ้านอายุ 27 ปี อย่างสิงห์ มา 7 ปี ความรู้สึกของเธอชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนนี้เธอรู้สึกว่าจากชอบและชื่นชม แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกรักไปเสียแล้ว อยากเจอหน้าเขาทุกวัน ถึงชายหนุ่มที่เธอชอบจะดูภายนอกเย็นชาไปสักหน่อย ทว่าเวลา...

นางเป็นฮูหยินที่ถูกต้อง แต่เขากลับเฉยชาใส่
มีเพียงบนเตียงเท่านั้นที่เขาเร่าร้อนจนนางแทบมอดไหม้

จ้าวจื่อรั่วอายุเพียงสิบหกปีเป็นลูกอนุของเสนาบดีสกุลจ้าว
ถูกสับเปลี่ยนตัวมาเป็นเจ้าสาวมาแต่งงานกับแม่ทัพที่ชายแดนใต้
กู้ตงหยางบุรุษหนุ่มอายุยี่สิบสี่ปีฉายาแม่ทัพปีศาจที่แสนเหี้ยมโหด

"เจ้าติดค้างข้า ไม่ว่าจะเล่นลิ้นอย่างไร เจ้าย่อมรู้ดีว่าสกุลจ้าวปลิ้นปล้อน
เจ้าอย่าได้หวังว่าจะได้อยู่อย่างสุขสบายเลย"
พู...

‘นางบำเรอ’ คำนี้คือตราบาปในชีวิตของเธอ
เพราะความโชคร้าย อลิชาเลยกลายเป็น...สาวขายบริการ
ความสัมพันธ์ครั้งนั้นมี ‘ของฝาก’ ติดท้องมาด้วย
ญาติกลุ่มสุดท้ายที่เลี้ยงดูเธอแทนบุพการีที่เสียชีวิต ป้ายรอยราคีนั้นด้วยการ ‘ขาย’ เธอ
อลิชาหนีหัวซุกหัวซุนจากขุมนรกที่เคยคิดว่าคือสถานที่ปลอดภัย
เธอโผบินออกจากรัง ไม่ต่างอะไรกับนกปีกหัก

ร่างบางดำดิ่งลึกลงเรื่อยๆ ร่างกายทุรนทุรายเพื่อความอยู่รอด แต่ใจเธอยอมแพ้แล้ว มันอึดอัด มันหนาวเหน็บ นี่สินะความตาย ความตายของเธอที่พี่อิสร์ต้องการ เอมทำให้แล้วนะคะ หวังว่าการกระทำของเอมในครั้งนี้ จะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เอมทำให้พี่อิสร์มีความสุข ขอให้ความรักความแค้นระหว่างเราจบลงแค่นี้ เอมเจ็บ เจ็บจนไม่อยากจะหายใจแล้วเช่นกัน ขอบคุณที่บอกให้เอมมาตาย มันน่าจะเป็นหนทางดับทุกข์ที่ดีที่สุดของเอมแ...

"คะ คนโปรดยอมแล้ว ยะ อย่า...ทำอะไรหนูเลยนะคะ" น้ำตาร่วงแหมะลงบนหลังมืออีริค "คะ คนโปรดจะรับใช้คุณท่าน จะรับใช้ด้วยชีวิต"
"หึหึ" อีริคคลายฝ่ามือออกจากคอระหง "ก็อยู่เป็นนี่" เขายืนขึ้นแล้วปรายตามองหญิงสาวด้วยสายตาเหยียดหยาม คนโปรดรีบกอดขาเขาไว้แน่น เพราะเป็นทางเดียวที่เธอจะรอด "แต่ของไร้ค่าแบบนี้ ฉันไม่ต้องการ"
"ให้คนโปรดทำอะไรก็ได้ แต่อย่าส่งคนโปรดกลับไปที่นั่นนะคะ"
"เธอควรจะรู้ไว้อย่างนะสาวน้อย" ...

เพราะถูกยัดเยียดให้เป็นแพะรับบาป จันทริกาจึงได้รับการลงทัณฑ์อันสุดโหดร้าย จากผู้ชายที่เคยเป็นดั่งแสงตะวันในชีวิต

มีคนบางประเภทแสดงความรักด้วยการ ‘ทำร้าย’ คนที่รัก

และมักแสดงออกในทางตรงข้ามกับความรู้สึกของตัวเอง

สำหรับธรินดาแล้ว เธอไม่เคยหวังจะได้ ‘รัก’ จากคนที่ชอบรังแกเธอทุกครั้งที่โอกาสอย่างปรัชญ์

เพราะรู้ดีว่าตัวเองเป็นได้แค่พระจันทร์ในคืนแรม

ที่ไม่เคยมีสิทธ์จะทอแสงใดๆ ในหัวใจของเขา

กาเนสกรีดกรายเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง สายตาโฉบเฉี่ยวจ้องหน้าโอโซนที่แสดงออกถึงความไม่สบอารมณ์ก่อนที่มุมปากเธอจะโค้งลงเล็กน้อย แล้วเบียดตัวนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับปกป้อง
"มาช้านะคนสวย" ปรินเอ่ยแซว เขาส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ยและมองหน้าอกที่ขยายใหญ่กว่าปกติก็อดถามไม่ได้ แค่ริมฝีปากเขาเผลอขึ้นโดยไม่ทันได้ออกเสียงกาเนสก็พูดขึ้นเสียก่อน
"ฉันไปทำนมมาใหม่แล้ว เลิกล้อว่านมแบนได้แล้วนะ" กาเนสนั่งลงบนเก้า...

เมื่อจิวซินนางเอกหน้าหวานของเราต้องยอมนำพาตัวเองมาเป็นราชบุตรเขยของไห่ตงหยวน แทนพีชายที่ไม่อาจหักใจจากคนรัก และแอบหนีหายไปทิ้งภาระทั้งหมดให้กับจิวซิน ไหนจะองค์รัชทายาทที่ไม่ชอบขี้หน้าอีก

นางถือกำเนิดมาพร้อมกับโชคร้ายมารดาตาย ตั้งแต่นางลืมตาดูโลก ใครก็ช่างที่เห็นใบหน้างดงามของนางจะต้องมีอันเป็นไป

"ถ้าคุณจำรสชาติที่ผมมอบให้ไม่ได้....ผมก็จะทบทวนความทรงจำให้กับคุณเอง...ว่าเราเคยทำอะไรกันมาบ้าง..."

"ความทรงจำบ้าบออะไรของคุณ ฉันไม่อยากจะทบทวนอะไรทั้งนั้น ออกไปห่างๆฉันเลยนะ...อื้อ...ปล่อยฉันสิ ไอ้มาเฟียบ้า...จะมายุ่งกับฉันทำไมห้ะ!...."

"ไม่ยุ่งกับเมีย...แล้วจะให้ไปยุ่งกับหมาแมวที่ไหนล่ะหึ...ไม่ได้เจอตั้งนาน...คิดถึงดุ้นของผมไหม...อยากจะอม...อยากจะเลียเหมือนที่เคยทำหรือเปล่า...."

"ไม่....ถ้าค...