เล่ห์ร้ายใจปรารถนา ซีรีส์ตามหัวใจเล่ม 2

ภายในห้องที่ถูกจัดตกแต่งเอาไว้อย่างหรูหรา ชายร่างกำยำ กำลังร้องไห้พร้อมกับสะอื้นออกมาเบาๆ เขาเอาใบหน้าซบลงกับเตียงนอน ชายหนุ่มกำลังรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป แน่นอนคนที่เสียใจมากกว่าเขาคงหนีไม่พ้นขวัญข้าวผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยา

แม้ว่าอัครเดชจะรู้สึกตัวได้ในวันที่สายไปแล้ว แต่ชายหนุ่มก็เชื่อว่าความรักที่เขามีให้กับขวัญข้าว จะสามารถเยียวยาทุกสิ่งให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ แต่เขาจะรู้หรือไม่ว่าหัวอกของผู้หญิงคนหนึ่งที่สามีไม่ไยดี แถมเขายังห่วงใยผู้หญิงอีกคนต่อหน้าต่อตาราวก็ว่าเธอไม่มีค่าต่อชีวิตและจิตใจของเขา มันจึงเป็นสิ่งที่ตอกย้ำให้หญิงสาวพอจะเข้าใจว่าเธอกับลูกนั้น ไม่มีค่ากับเขาเลยแม้แต่น้อย

"ขวัญ... ไม่ว่าขวัญจะอยู่ที่ไหน พี่ก็จะตามหาจนเจอ พี่สัญญาว่าจะเป็นพ่อและสามีที่ดีให้ได้ไม่ว่าเราจะให้อภัยพี่หรือไม่ก็ตามที พี่ก็พร้อมยอมรับในการกระทำของตัวเอง แต่ถึงยังไงพี่ก็ไม่มีวันที่จะย่อท้อจะเดินหน้าง้อน้องให้ถึงที่สุด" อัครเดชพูดจาฟูมฟายออกมาคนเดียว ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาใช้เวลาไม่นานก็เดินออกมา พร้อมกับเข้าไปในห้องแต่งตัว ในเวลานี้หัวใจกับเขาไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เมื่อชายหนุ่มนึกถึงแต่ใบหน้าของขวัญข้าวอยู่ตลอดเวลา

เขารีบจัดแจงหยิบกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ออกมา พร้อมกับเก็บเสื้อผ้ายัดเข้าไปอย่างไม่เป็นระเบียบ ชายหนุ่มกำลังคิดว่าคงจะอยู่ที่นั่นอีกนาน ส่วนงานทางนี้คงมอบให้ชาร์ล และเควินเป็นคนจัดการแทน

"เสืออยู่ไหม" เสียงแหลมปรี๊ดดังออกมาจากข้างล่างและนั่นคงเป็นเสียงของเดียน่า เพราะถ้าเธอกลับจากต่างประเทศก็มักจะแวะมาหาอัครเดชก่อนเสมอ

"เข้ามาในบ้านคนอื่น ก็ควรจะรักษามารยาทด้วย และที่สำคัญการที่เธอมาถามหาสามีของฉัน แบบนี้ เขาเรียกว่าอะไรน๊า...ถ้าไม่เรียกว่าหน้าด้าน! ฉันก็ไม่รู้ว่าจะใช้คำไหนกับเธอดี" ทุกถ้อยคำที่เจนนี่พูดออกมานั้นไม่ได้ทำให้เดียน่ารู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย แต่เธอกลับรู้สึก เดือดดาลคล้ายกับมีใครเอาน้ำมันราดลงบนกองไฟ ทำให้เดียน่านั้น พร้อมที่จะเผาผลาญหญิงตรงหน้าให้มอดไหม้ไปในพริบตา

"ถ้าฉันหน้าด้านแล้วเธอล่ะจะเรียกว่าอะไรดี อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะการที่เธอหวนกลับมาครั้งนี้ เพียงเพราะเรียกร้องความรับผิดชอบจากเสือ ทั้งที่ลูกในท้องเป็นลูกของใครก็ไม่รู้ ใครหน้าด้านกันแน่คิดเอา" ความจริงแล้วเดียน่าก็ไม่รู้หรอกว่า เด็กที่เจนนี่อ้างว่าท้องกับอัครเดชนั้นเป็นลูกของใคร หล่อนแค่พูดไปตามเนื้อผ้าและคิดว่าผู้หญิงอย่างเจนนี่ คงจะมีพิษสงรอบตัว เพราะไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เขี่ยขวัญข้าว ผู้หญิงที่อัครเดชรักนักรักหนาออกไปให้พ้นจากบ้านหลังนี้ได้

"ต่อให้เธอจะพูดยังไงฉันก็เป็นเมียของเสืออยู่ดี ส่วนเธอคงจะเป็นได้แค่เพียงเพื่อนที่ไม่สนิทเท่านั้นแหละ เพราะขนาดขวัญข้าวมาทีหลัง ยังได้ตำแหน่งภรรยาในทะเบียนไปครอง แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาหรอกนะ เพราะอีกไม่นานภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเสือนั้น จะมีเพียงแค่ฉันคนเดียวเท่านั้นจำเอาไว้" เจนนี่พูดออกมาด้วยแววตาและน้ำเสียงเย้ยหยันเดียน่า เมื่อหล่อนคิดว่ากำลังถือไพ่เหนือกว่าผู้หญิงทุกคน เพราะคิดว่าอัครเดชให้ความสำคัญกับตน ถึงขนาดที่ชายหนุ่มต้องยอมให้เธอย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ โดยที่เขานั้นไม่มีท่าทีว่าจะไล่หรือผลักไสใดๆ ทั้งสิ้น

"อ้าว! เสือ! เป็นยังไงบ้างสบายดีหรือเปล่า ไม่ได้ติดต่อหากันตั้งหลายนาน เดียน่าคิดถึงแทบแย่ ลงเครื่องได้ก็รีบบึ่งมาหาเสือทันทีเลย อ้าว...แล้วนี่เสือจะไปไหน ทำไมถึงมีกระเป๋าเดินทางใบใหญ่จัง" คราวนี้ไม่ใช่เฉพาะเดียน่าที่สงสัย เจนนี่เองก็รีบเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม เพราะดูจากใบหน้าของอัครเดชแล้วช่างไร้ชีวิตชีวา และดูจากกระเป๋าที่เขาถือลงมาเหมือนกับว่าเขากำลังจะไปจากที่นี่

"เสือ... คุณกำลังจะไปไหน จะกลับเชียงใหม่หรือเปล่า รอเจนด้วยสิ เจนขอตัวไปเก็บเสื้อผ้าแป๊บหนึ่ง ให้เจนไปด้วยนะเสือ...น๊า" เจนนี่เดินเข้ามาคล้องแขนชายหนุ่มเอาไว้ พร้อมกับเอาใบหน้าแนบชิดลงไปที่ต้นแขนของเขา สายตาของเธอเหลือบมองไปที่เดียน่า พร้อมกับเบ้ปากใส่ด้วยความสะใจ

"กรุณาออกไปให้พ้นจากตัวผม ผู้หญิงอย่างคุณนอกจากจะใช้มารยาร้อยเล่มเกวียนแล้ว ยังใช้วิธีสกปรก คิดให้ผมรับผิดชอบลูกในท้องที่คุณไปนอนเอากับผู้ชายคนไหนมาก็ไม่รู้" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เกรี้ยวกราด แววตาของเขาไม่มีเยื่อใยให้กับเจนนี่แม่เพียงน้อย ซึ่งปกติมันก็ไม่มีอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าตอนนี้ดวงตาคมกำลังฉายแววความโกรธและเกลียดชังเธอออกมาอย่างชัดเจน

"เสือพูดแบบนี้กับเจนได้ยังไงคะ เราเพิ่งสูญเสียลูกไป กว่าจะผ่านพ้นแต่ละค่ำคืนเจนต้องนอนฝันร้าย แม้แต่ในยามที่ตื่นฝันนั้นก็ตามหลอกหลอน จนเจนแทบจะบ้าอยู่แล้วทุกวันนี้ คุณรู้หรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา เด็กคนนั้นเป็นลูกของคุณนะคะเสือ" เจนี่ร้องไห้ฟูมฟายออกมา เธอพยายามบีบน้ำตาให้ชายหนุ่มสงสาร แต่ในเวลานี้มันคงไม่เป็นผล เพราะสำหรับอัครเดชแล้ว ผู้หญิงอย่างเจนนี่ ไม่ได้มีค่าพอแม้แต่ความเป็นเพื่อนเขาก็ไม่สามารถให้กับเธอได้อีก