Best ขี้หวง Stories & Novels Collection

“พี่ไค” เธอมองเขาตาเชื่อม “หยุดทำไมคะ” ถามอย่างเขินอายแต่ก็อยากรู้
“ถอดเสื้อให้พี่ก่อนสิ” เขาอ้อนเธอทั้งที่ทำเองก็ได้ แต่เขาไม่อยากละมือจากสองเต้าเต่งตึงที่ซ่อนรูปเอาไว้อย่างแนบเนียน เขาไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเป็นของจริง เข้าใจผิดมาตลอดว่าคงเป็นเพราะฟองน้ำของเสื้อใน
“ค่ะ” สาวน้อยทำตามอย่างไม่บิดพลิ้ว ตั้งใจปลดกระดุมเสื้อให้เขาจนหมดแล้วถอดออกจากตัว
“กระดุมกางเกงด้วยได้ไหม”
“ค่ะ” แม้จะอายแต่เธอก็ต้องท...

เธอคิดว่าต้องตายแล้วกลับฟื้นจากความตายมาอยู่ในร่างของหญิงสาวปริศนาหน้าอกสะบึ้มใครจะไปรู้ว่า
...เรื่องวุ่นๆ จะเกิดขึ้นตามมา เมื่ออยู่ ๆ โดนวิญญาณเจ้าของร่างตามหลอกหลอน ! บอกว่า 'เอาร่างของฉันคืนมา !'
นอกจากจะเจอคุณผีภรรยาแล้ว ยังต้องปวดหัวกับสามีของหล่อนที่แอบนอกใจอีก สวรรค์ช่างทรมานคนตายเสียจริง...?!

“น้องพิมหันมามองหน้าพี่แพทหน่อยสิ ได้โปรด...คนดีอย่าทำแบบนี้ พี่แพทเจ็บนะรู้ไหม”
“ได้โปรดค่ะพี่แพท...พิมยังไม่พร้อม พิมขอเวลาคิดทบทวนอะไรๆ สักพัก แล้วก็...พิมจะกลับไปอยู่ที่คฤหาสน์กลับมาดามค่ะ” พิมพลอยพูดโดยไม่ยอมเงยหน้า ขึ้นมามองอีกฝ่าย
แพททริกสันรู้สึกเดือดขึ้นมาทันทีทันใด ‘นี่เขามันเลวมากเลยหรือวะ แม้แต่หน้าเธอถึงไม่ยอมมอง ไหนจะแทนตัวเองว่าพิม ไม่ใช่น้องพิมเหมือนที่ผ่านมา นี่มันเกินที่เข้าจะรับ...

“คะ...คุณช่วยฉัน?” จีอาน่ารู้สึกชาตั้งแต่หัวจรดเท้าที่ได้ยินคำบอกเมื่อครู่ ‘นี่แปลว่าเรายังไม่ตายงั้นเหรอ?’
“ก็ไม่ได้อยากจะช่วยหรอกนะ แต่กลัวศพของคุณจะขึ้นอืดที่บริเวณร้านอาหารของผม” จอมพลบังคับสายตาให้มองไปทางอื่น เพราะเมื่อคืนเขาใส่แต่เสื้อยืดให้สาวตรงหน้าแค่ตัวเดียวเท่านั้น และเธอเหมือนจะไม่รู้ตัวว่าท่านั่งของเธอนั้น กำลังยั่วยวนสายตาของเขาอยู่
“กรี๊ดดดดด” จีอาน่ากรีดร้องอย่างบ้าคลั่งเมื่อรู้ว่...

“ฉันไม่ชอบเธอ! อย่าเข้ามายุ่งกับฉันอีก”
“ชะเอมก็ไม่เคยคิดที่จะชอบคนอย่างพี่เหมือนกัน แต่ที่ทำก็เพราะ..”
"เพราะแม่ของฉันใช่ไหม"

“พ่อว่าแกน่าจะไปนั่งกับน้องเขานะไบรตั้น” เควินสะกิดแขนลูกชายก่อนจะบอกให้ไปนั่งใกล้ๆ กับคู่หมั้นตัวเอง
“พ่อ! เลิกยัดเยียดผมให้ยัยเด็กนั่นได้แล้วน่า...” ชายหนุ่มก้มไปกระซิบข้างๆ หูบิดาตัวเองก่อนจะหันมามองเรือนร่างอรชรของเด็กสาวด้วยสายตานิ่งเฉย
“ฉลามมานั่งข้างๆ น้องสิ” มณีนุชเรียกลูกชายให้มานั่งใกล้ๆ กับลูกสะใภ้ของเธอและไบรตั้นก็ยอมมานั่งข้างๆ เด็กสาวแต่โดยดี ร่างใหญ่นั่งลงข้างๆ เด็กสาวแรงๆ จนเธอนั้น...

"คะ คนโปรดยอมแล้ว ยะ อย่า...ทำอะไรหนูเลยนะคะ" น้ำตาร่วงแหมะลงบนหลังมืออีริค "คะ คนโปรดจะรับใช้คุณท่าน จะรับใช้ด้วยชีวิต"
"หึหึ" อีริคคลายฝ่ามือออกจากคอระหง "ก็อยู่เป็นนี่" เขายืนขึ้นแล้วปรายตามองหญิงสาวด้วยสายตาเหยียดหยาม คนโปรดรีบกอดขาเขาไว้แน่น เพราะเป็นทางเดียวที่เธอจะรอด "แต่ของไร้ค่าแบบนี้ ฉันไม่ต้องการ"
"ให้คนโปรดทำอะไรก็ได้ แต่อย่าส่งคนโปรดกลับไปที่นั่นนะคะ"
"เธอควรจะรู้ไว้อย่างนะสาวน้อย" ...

ร่างเล็กของเด็กหญิงวัยแปดขวบถูกฉุดกระชากอย่างแรงจนแขนเสื้อขาด
แขนขาที่ถูกเกาะกุมด้วยชายร่างใหญ่หลายคนที่ล้อมตัวนางอยู่
ร่างของนางถูกยกขึ้นเหนือพื้นแขนสองข้าง
ขาสองข้างถูกมือสกปรกจับยกขึ้น
แม้น้ำตาไหลอาบแก้มแต่นางยังมองเห็นเปลวเพลิง
ผู้คนที่ถูกฆ่าอย่างเหี้ยมโหด บนพื้นนองไปด้วยเลือดสีแดงสด ท้องฟ้าถูกย้อมด้วยสีแดงของเปลวเพลิง
แสงวาบหนึ่งผ่านมา ศีรษะของชายคนนั้นหลุดออกจากร่างอย่างรวดเร็ว เลือดสีสดพุ่ง...