Luciano

Ik stap de steeg in, terwijl ik door mijn telefoon scroll. Verdorie, het is laat! Deze uren zijn belachelijk.

Ik zucht en zoek naar een taxi. Ik begin het nummer te bellen, wanneer ik een commotie opmerk. Ik houd de telefoon tegen mijn oor en negeer het lawaai. Hier is altijd lawaai.

"Hallo," zegt een stem met een accent aan de andere kant van de lijn.

"Hoi, is er een manier waarop je naar 13 kan..."

Een schot klinkt. Oh shit.

"Mevrouw? Mevrouw, wat is het adres?"

Ik verstop me achter de afvalcontainers en vervloek mijn rotte geluk. Geen kans dat ik een taxi krijg met een schutter hier in de buurt.

Ik hurk zo ver mogelijk omlaag en vervloek zachtjes.

"Hallo? Hallo?"

"Wat is dat voor geluid?" zegt een van de mensen.

Verdorie! Ik moet deze verdomde telefoon uitzetten!

"Ga kijken! Ga!"

Verdomme, verdomme, verdomme!

Ik hurk nog lager. Mijn neus prikkelt bij een bekende geur. Ik kijk naar beneden. Wacht, is dat? Oh nee!

Het is basilicum. Ik ben allergisch voor basilicum!

"Hatsjoe!" nies ik.

Niet veel later word ik ontdekt. Ik heb geen uitweg.

Twee lange mannen, Italiaans denk ik, staan over me heen.

"Baas! We hebben een getuige," roept een van hen.

Een andere man komt dichterbij en kijkt me minachtend aan.

Hij richt een pistool op me zonder enige uitleg of begroeting. Onbeleefd.

Hij drukt het tegen mijn hoofd. Mijn adem stokt.

"Je weet wel, ik had je eerst willen neuken, maar ik heb gewoon niet zoveel tijd," zegt hij spijtig terwijl hij de loop verder tegen mijn schedel duwt.

"En wie zegt dat ik jou überhaupt wilde neuken, moordenaar?" spuug ik terug.

Als ik dat beledigend had bedoeld, zou ik teleurgesteld zijn geweest.

Hij lachte, zijn whiskygekleurde ogen op de mijne gericht.

"Oh, het poesje heeft klauwen! Moet ik beledigd zijn? Ik heb een pistool tegen je hoofd; wat zou ik anders zijn? Een clown?"

"Je ziet eruit als een," mompel ik, niet in staat mezelf te helpen.

Mijn moeder zei altijd dat mijn mond me zou vermoorden.

Ik denk alleen niet dat een van ons had verwacht dat het zo letterlijk zou zijn.

"Je houdt van praten, nietwaar?" vroeg hij gemoedelijk, alsof het koude metaal van de loop van zijn pistool niet nog steeds tussen mijn ogen gedrukt zat.

"Dat klopt," daag ik hem uit. "Probleem?"

"Ik heb een pistool. Dat is officiëler dan een probleem, vind je niet, gattina?"

"Don, i russi sono andati via! Hanno preso la spedizione!"

(Don, de Russen zijn ontsnapt! Ze hebben de zending meegenomen!)

Net als dat, veranderde de licht speelse, extreem moorddadige Italiaan in een extreem moorddadige en licht demonische.

Zijn ogen werden donkerder, zijn kaak verstrakte, de greep op zijn pistool werd zo strak dat ik het metaal een beetje zag buigen.

"Che cazzo vuoi dire, 'che hanno preso la mia spedizione?!' Perché 'cazzo non stai buttando giù quei figli?"

(Wat bedoel je met, 'ze hebben mijn zending meegenomen?!' Waarom schiet je die klootzakken niet neer?)

Een snel antwoord in het Italiaans werd teruggestuurd, waardoor de gespierde man voor me brulde van woede.

Hij richtte zijn blik op mij en zei:

"Ik kan je niet met mijn lul slaan, dus ik denk dat een pistoolslag maar moet volstaan."

"Wacht, wat?"

Voordat ik volledig kon verwerken wat hij zei, sloeg hij me met een pistool tegen mijn voorhoofd en sloeg me knock-out.

"Kunnen we een stukje van haar hebben?"

"Raak haar aan en sterf. Lei è la mia fino ad un altro momento. Wat betekent, laat me iets vinden,"

"Aw, Baas, je bent geen lol."

"Weet je wat leuk is? Clowns. Weet je hoe ik jou leuk kan maken? Ik kan je keel doorsnijden van oor tot oor. Speel niet met me, Paolo."

"Ik beloof je dat je het niet half zo leuk vindt als ik."

• • •