บทนำ
เฮอะ!
อย่าฝันไปหน่อยเลย...ในเมื่อ'กล้วย' เอ้ย!...อ้อยเข้าปากช้างแล้ว อย่าหวังว่าเธอจะคายออกมาง่ายๆ!
สวัสดีคุณนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน นิยายเรื่องนี้ไรท์ไม่ได้อิงตามประวัติศาสตร์ใด ๆ เหตุการณ์ของเรื่องไม่ตรงกับสถานการณ์จริง ไม่ตรงกับกฎหมายบ้านเมืองในยุคสมัย เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ขอนักอ่านทุกท่านโปรดอ่านเพื่อความบันเทิงนะคะ
โปรดใช้วิจารณญาณและเสพเนื้อหาอย่างมีสติ
หากมีข้อผิดพลาดประการใดทางผู้เขียนกราบขออภัยมา ณ ที่นี้
บท 1
วันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์ ทำให้คนที่ใช้บริการขนส่งรถสาธารณะจึงเยอะมากเป็นพิเศษ แน่นอนว่าคนบนรถแน่นมาก ผู้คนอึดอัดเบียดเสียดมีกลิ่นไม่พึงประสงค์ตลบอบอวลจนทำให้หายใจแทบไม่ออก
จางหนิงก้าวเท้าลงจากรถโดยสารด้วยท่าทางเหนื่อยล้า หลังจากทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยมาทั้งอาทิตย์…วันนี้เธอก็ยังคงเป็นพนักงานที่มียอดขายน้อยที่สุดในแผนก และถูกหัวหน้าเรียกไปตำหนิอีกตามเคย
ใบหน้าของจางหนิงซีดลงไปเล็กน้อย ดูท่าว่าสิ้นเดือนนี้หากยอดขายของเธอยังไม่กระเตื้องเห็นทีว่าคงต้องได้หางานใหม่เป็นแน่!
ตั้งแต่ที่พ่อแม่เสียชีวิตในตอนที่เธอเรียนมัธยมต้น จางหนิงก็ต้องต่อสู้ดิ้นรนเพียงลำพังมาโดยตลอด และเพราะไม่มีเงินเรียนมหาวิทยาลัย เธอจึงทำงานเป็นพนักงานขายอยู่ในห้างชื่อดังกลางเมืองแห่งหนึ่ง เงินเดือนก็พอใช้แบบเดือนชนเดือน เรียกได้ว่าเลี้ยงตัวเองให้รอดไปวัน ๆ
ขณะที่กำลังเดินกลับห้องเช่าผ่านหน้าปากซอยมาได้ไม่เท่าไหร่ ฝนก็เริ่มตกลงมาอย่างหนัก โชคร้ายที่วันนี้เธอไม่ได้เอาร่มมาด้วย
จางหนิงกึ่งเดินกินวิ่งไปบนทางเท้า สายฝนสาดเทลงมาทำให้ตัวของเธอเปียกชุ่มไปหมด มีคู่รักหลายคู่ที่กอดกันอยู่ภายใต้ร่มคันเดียว หญิงสาวมองแล้วก็นึกอิจฉาอยู่ภานในใจเล็กน้อย
ตอนที่เป็นเด็กสาววัยแรกรุ่น เธอก็เคยมีความฝันสุดแสนโรแมนติก และอยากจะอยู่ภายใต้ร่มคันเดียวกับคู่รักของตนเอง แต่จนถึงตอนนี้เมื่อเธออายุได้สามสิบกว่า ๆ ก็ยังคงเป็นสาวโสดมาโดยตลอด
จางหนิงสะบัดหัวเพื่อให้เลิกคิดเรื่องนี้ เธอเร่งฝีเท้าวิ่งกลับไปยังห้องพักของตนเอง หลังจากกลับมาถึงห้องก็รีบไปอาบน้ำและจัดการซักผ้าที่เปียกชื้นจากน้ำฝนทันที
กว่าทุกอย่างจะเสร็จสิ้นก็เป็นเวลาเกือบสามทุ่มกว่า ๆ หญิงสาวต้มบะหมี่กินอย่างง่าย ๆ ก่อนจะก้าวขึ้นไปนอนบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้า
“เหนื่อยจังเลยโว้ย!” จางหนิงร้องกรี๊ดอัดกับหมอนเพื่อระบายอารมณ์เครียดของตนเอง หลังจากเอามือก่ายหน้าผากสักพัก เธอก็ลุกไปหาโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง โชคดีที่กระเป๋าของเธอเป็นแบบกันน้ำจึงทำให้โทรศัพท์ไม่ได้เปียกน้ำฝนไปด้วย
มือบางสไลด์เปิดหน้าจอเพื่อเข้าไปดูคลิปในแอพพลิเคชั่นยอดนิยม เนื่องจากช่วงนี้เธอชอบดูคลิปผู้ชายถอดเสื้อโชว์กล้ามประกอบเพลงดังอยู่บ่อย ๆ หน้าไทม์ไลน์จึงเต็มไปด้วยคลิปโชว์กล้ามหน้าท้องของผู้ชาย
จางหนิงยิ้มให้กับหน้าจอราวกับคนโง่งม สำหรับสาวโสดวัยสามสิบการได้ดูคลิปวิดิโอของพวกเขาเหล่านี้ ทำให้ช่วยเยียวยาจิตใจที่แสนจะห่อเหี่ยวของเธอได้เป็นอย่างดี
นิ้วเรียวปัดเลื่อนคลิปขึ้นไปเรื่อย ๆ แล้วก็เจอกับคลิปอวดสามี เจ้าของแอคเค้าท์คนสวยโพสต์ภาพถ่ายนาฬิกาข้อมือสุดหรู กระเป๋าแบรนด์เนมดังราคาแพง กับเงินที่วางตั้งเป็นกอง ๆ โดยมีแคปชั่นข้างล่างว่า ‘ขอบคุณของขวัญจากคุณสามีค่ะ’
จางหนิงเห็นแล้วก็พูดขึ้นมาด้วยความอิจฉา “ฉันก็อยากจะได้สามีรวย ๆ เปย์เก่ง ๆ แบบนี้บ้างเหมือนกัน…ถ้าชาติหน้ามีจริง…ขอให้สามีของฉันร่ำรวย ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตร หุ่นแซ่บ ๆ เอาหนัก ๆ จนฉันหุบขาไม่ได้เลยก็ยิ่งดี”
อันที่จริงจางหนิงพูดขึ้นมาด้วยความอิจฉาเท่านั้น ไม่ได้คิดเป็นจริงเป็นจังอะไร แต่หญิงสาวไม่อาจรู้ได้เลยว่าอีกไม่นานนี้คำพูดของตัวเองนั้นจะเป็นจริง!
หลังจากดูคลิปจนรู้สึกง่วง จางหนิงก็ปิดโทรศัพท์และนอนหลับไป แต่ช่วงกลางดึกเธอก็รู้สึกปวดหัวตัวร้อนขึ้นมา
ในตอนที่กำลังลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปหายามากิน หญิงสาวก็พลันรู้สึกหน้ามืดจนล้มฟุบลงไปกับพื้น…และหลังจากนั้นเธอก็ไม่มีโอกาสได้ตื่นขึ้นมาในยุคนี้อีกเลย!
บทล่าสุด
#79 บทที่ 79 ตอนที่ 50 อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025#78 บทที่ 78 ตอนที่ 49 คิดถึงคนที่บ้าน
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025#77 บทที่ 77 ตอนที่ 48 สือหยง
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025#76 บทที่ 76 ตอนที่ 47 ลู่ซีซี
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025#75 บทที่ 75 ตอนที่ 46 มีลูกอีกคน
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025#74 บทที่ 74 ตอนที่ 45 ย้ายไปเมืองหลวง
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025#73 บทที่ 73 ตอนที่ 44 ใบขออนุญาตประกอบธุรกิจการค้า
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025#72 บทที่ 72 ตอนที่ 43 ซื้อบ้าน
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025#71 บทที่ 71 ตอนที่ 42 เสาอากาศก้างปลา
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025#70 บทที่ 70 ตอนที่ 41 ชีวิตดีขึ้นเรื่อยๆ
อัปเดตล่าสุด: 12/24/2025
คุณอาจชอบ 😍
รักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ
ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์
ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่
กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวงเมื่อมีใครคิดจะจีบ ‘เมียทอม’ ของเขา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว
ลิขิตรักนายสุดหื่น
เรื่องย่อ....
“คุณอัสลาน… คุณออกไปห่างๆฉันหน่อยได้ไหม…ห้องครัวนี่มันก็กว้างมากเลยนะคุณ ทำไมคุณต้องมาใกล้ฉันขนาดนี้ด้วย…”
“ก็ผมอยากจะดูว่าคุณใส่ยาเสน่ห์อะไรลงไปในอาหารหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ผมรู้สึกโหยหาคุณตลอดเลย…”
“ใครจะบ้ามาใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกินล่ะ แค่นี้ฉันก็แทบไม่ได้นอนแล้ว… ขืนใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกิน ฉันไม่นอนแกผ้าให้คุณเอาทั้งวันเลยเหรอ…”
“หึๆ…ก็คุณมันน่ามั่นเขี้ยวนิ จะจับจะตบตรงไหนก็แน่นไปหมดเลย…แถมกลิ่นตัวก็หอมไปยันหอยเลย…อืม…พูดไปแล้วขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยสิ วันนี้ทำงานมาโคตรเหนื่อยเลย…”
“อื้อ…คุณจะทำอะไรน่ะคุณฮัสลาน นี่มันในห้องครัวนะคุณ…เดี๋ยวพวกแม่บ้านเดินเข้ามาจะทำยังไงคะ…ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ จะมาดมอะไรตรงนี้”
“ก็ผมอยากดมตอนนี้ไงคุณ…เห็นหน้าคุณแล้วผมก็รู้สึกเสี้ยนจนทนไม่ไหวแล้วเนี่ย…ขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยเถอะ”
“อ้ะ….คุณอัสลาน….อื้อ….ทำไมคุณมันหื่นแบบนี้เนี่ย….เอามือของคุณออกไปนะ เดี๋ยวคนมาเห็น….อ้ะ…ซี๊ด…อ่าส์….”
โซ่สวาทร้อนรัก
“มันเรื่องของฉัน ตัวฉันของฉันนมก็นมของฉัน คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง”
“ก็สิทธ์ของความเป็นผัวคนแรกของคุณไง นมคุณน่ะเป็นของผม ทั้งตัวคุณก็เป็นของผม...เข้าใจไหม? ”
คาเรน เซนโดริก อายุ 32 ปี
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกา-อาหรับ ที่มีบุคลิกสุขุมเยือกเย็น เจ้าเล่ห์แสนกล และยังเป็นCEO บริษัทไอทีอินเตอร์เนชั่นกรุ๊ปชื่อดังในอเมริกาที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก ในแต่ละวันจะมีสาวๆมาคอยปนเปรอสวาทให้เขาในทุกค่ำคืน และในที่สุดเขาก็จัดการเหยื่อสาวผิดคน เพราะคิดว่าเธอคือคนที่ลูกน้องหามา จึงใช้เงินปิดปากเธอให้จบเรื่อง แต่ใครจะคิดว่าเขาต้องมาเจอกับเธออีกครั้ง
ทับทิม รินลดา ชลวัตร อายุ 25 ปี
สาวแว่นช่างเพ้อ ที่มีความสามารถรอบด้าน พ่วงด้วยวาจาอันจัดจ้านไม่ยอมใคร จนถูกคัดเลือกให้ไปดูงานที่ดูไบ ต้องมาเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นสาวสวยสุดมั่นสำหรับงานครั้งนี้ แต่พอไปถึงเธอกลับถูกซาตาน พรากพรหมจรรย์ไปตั้งแต่วันแรกที่ไปถึง และซาตานคนนั้นก็ดันเป็นเจ้าของบริษัทที่เธอทำงานอยู่ แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปเมื่อต้องเจอกับเขาอีกครั้ง
ขย่มรักมาเฟีย
"ความทรงจำบ้าบออะไรของคุณ ฉันไม่อยากจะทบทวนอะไรทั้งนั้น ออกไปห่างๆฉันเลยนะ...อื้อ...ปล่อยฉันสิ ไอ้มาเฟียบ้า...จะมายุ่งกับฉันทำไมห้ะ!...."
"ไม่ยุ่งกับเมีย...แล้วจะให้ไปยุ่งกับหมาแมวที่ไหนล่ะหึ...ไม่ได้เจอตั้งนาน...คิดถึงดุ้นของผมไหม...อยากจะอม...อยากจะเลียเหมือนที่เคยทำหรือเปล่า...."
"ไม่....ถ้าคุณเสี้ยนมากนักก็ไปเอากับผู้หญิงของคุณสิ..ผู้หญิงพวกนั้นเขาเต็มใจทำให้คุณแบบถึงอกถึงใจ คุณจะมาบีบบังคับฉันให้เสียแรงทำไม"
"ก็ผู้หญิงพวกนั้นมันไม่ตื่นเต้นเหมือนกับคุณนิ....ผมชอบใช้แรง...โดยเฉพาะกับคุณ....ชอบเยแรงๆ....ตอกแบบจุกๆ และที่สำคัญผมชอบตอนที่คุณครางเหมือนคนกำลังจะตายตอนที่ผมกำลังเอาคุณ"
"ใครโดนคุณเอาก็ต้องครางเหมือนจะตายกันทั้งนั้นแหละ ใหญ่เกินบ้านเกินเมืองซะขนาดนั้น ไปผู้หญิงเอาพวกนั้นไป อย่ามายุ่งกับฉัน...อื้อ...ปล่อยฉันสิ"
"ทำไมชอบไล่ให้ผมไปเอาคนอื่นนักหึ....ไม่เข้าใจเหรอว่าผมจะเอาคุณ....ผมชอบหอยฟิตๆของคุณมากกว่า...ผมหลง...ผมคลั่งไคล้...และผมก็อยากจะได้มันอีก...หลายๆครั้ง....ซ้ำแล้วซ้ำเล่า....จนกว่าหอยน้อยๆของคุณมันจะรับไม่ไหว...อืม....ไม่ได้เอามานานแล้ว....คุณให้ใครมาซ้ำรอยผมหรือเปล่า...."
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
หนุ่มหล่อ ลูกชายมาเฟียตระกูลใหญ่ผู้เย็นชาไร้ความรู้สึก เขาถูกผู้หญิงหลายคนตราหน้าว่าไร้หัวใจ ถึงอย่างนั้นเพราะความหล่อก็ยังมีผู้หญิงอีกมายมายที่พร้อมจะขึ้นเตียงกับเขา
แต่มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารังเกียจและไม่อยากเจอหน้าถึงแม้เธอจะพยายามเท่าไรก็ไม่มีวันมีค่าในสายตาของเขา
“อยากเป็นเมียฉันมากไม่ใช่หรือไง ฉันกำลังจะสนองให้เธอเป็นอยู่นี่ไง แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียแต่ง อย่าคิดหวังสูงเกินไป!!”
มิลิน
เธอถูกคนที่ตัวเองแอบรักมาตั้งแต่เด็กรังเกียจเพียงเพราะเขาคิดว่าแม่เธอคือเมียน้อยของพ่อเขา ถึงแม้เขาจะไม่สนใจใยดีอะไรเธอเลย แต่เธอก็ยังรักเขาหมดหัวใจ
ทั้งที่คิดว่าหากยอมยกร่างกายให้เขาแล้วจะได้ความรักกลับคืนมา แต่สุดท้ายก็ได้เพียงความเกลียดชัง
I’m evil guy ปีศาจตัวร้ายพ่ายรัก
3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
ทาสสวาทอสูรเถื่อน
“แพงไปหรือเปล่า สำหรับค่าตัวของคุณอย่างมากก็คืนละแสน” ฟรานติโน่พูดไปพร้อมกับมองร่างบางที่กำลังนั่งอยู่บนตักของเขาด้วยสายตาหื่นกระหาย เขายอมรับว่าเขาชอบผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอสวยและที่สำคัญนมตูมชะมัดยาก
มันโดนใจเขาจริงๆ ยิ่งสเต็ปการอ่อยของผู้หญิงคนนี้เขาก็ยิ่งชอบ เพราะมันทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่เธอกำลังทำ
“ถ้าคุณไม่สู้ก็ปล่อยฉันสิคะ ฉันจะได้ไปหาคนที่เขาใจถึงกว่าคุณ” พิชชาภาพูดจบก็เอามือยันหน้าอกของฟรานติโน่แล้วทำท่าจะลุกออกจากตักของเขา ก่อนจะถูกมือใหญ่รั้งเอวไว้ไม่ให้ลุกขึ้น
“ได้ ผมจะให้คุณคืนละล้าน แต่คุณต้องตามใจผมทุกอย่าง” ฟรานติโน่พูดไปพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ คิดว่าคนอย่างเขาจะยอมเสียเงินหนึ่งล้านบาทง่ายๆงั้นเหรอ คอยดูเถอะเขาจะตักตวงจากเธอให้คุ้มสมราคาที่เขาต้องจ่ายไป
เมียขัดดอก
"คุณหมอคะฉันขอร้องล่ะคุณหมอช่วยแม่ฉันด้วยเถอะนะ" หญิงสาวขอร้องอ้อนวอนถึงขั้นยกมือขึ้นมากราบไหว้
"ทางเราช่วยได้เท่าที่ช่วยจริงๆ" ถ้าเขาทำแบบนั้น โรงพยาบาลของเขาอาจจะถูกฟ้องได้ ซึ่งมันไม่เป็นผลดีเลย และมันก็ไม่คุ้มกับการเสี่ยง
"ฉันขอร้องล่ะค่ะ จะให้กราบเท้าฉันก็ยอม"
"คุณอย่าทำแบบนี้เลย"เขารีบพยุงร่างของหญิงสาวที่กำลังจะคุกเข่าลงตรงหน้าให้กลับขึ้นมายืนใหม่อีกครั้ง
"คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ ฉันเคยเรียนหมอมาค่ะ ฉันคงพอช่วยงานคุณได้ไม่มากก็น้อย" เพราะเธอเคยเรียนมาด้านนี้ก็เลยรู้ว่าใครที่สามารถจะช่วยแม่ของเธอได้ และก็รู้ด้วยว่ามันเสี่ยงมากถ้าจะทำแบบนี้
"คุณก็เคยเรียนหมอมา คุณก็คงจะรู้ผมคงช่วยไม่ได้"
"ถ้าเปลี่ยนจากช่วยงานเป็นเอาร่างกายของฉันแลกเปลี่ยนได้ไหมคะ"
"คุณพูดอะไร"
"ถ้าคุณหมอยอมช่วยผ่าตัดให้แม่ฉันฉันจะยอมมอบร่างกายให้คุณค่ะ" เธอมีคนที่จะมาบริจาคอวัยวะแล้ว เหลือแค่การผ่าตัดเท่านั้น..
BAD FIANCE พันธะรักคู่หมั้นใจร้าย
ดิบ เถื่อน รัก
เมื่อตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนกับ ‘อดีตเพื่อนรัก’ ที่กลายเป็นเพื่อนชัง เพื่อนที่เธอแอบรักเขาเพียงแค่ข้างเดียว เพื่อนที่ตราหน้าว่าเธอคือคนที่ทำให้ผู้หญิงที่เขารักจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
“ตั้งแต่วันนี้เราขาดกัน! มึงไม่ใช่เพื่อนกูอีกต่อไป อ้อ…แล้วก็จำเอาไว้ด้วยล่ะ ว่าแม้แต่แอบรักกูมึงก็ไม่มีสิทธิ์” เขาประกาศตัดความสัมพันธ์อย่างสิ้นเยื่อขาดใย วาจาทำร้ายหัวใจอย่างแสนสาหัสทำให้เธอน้ำตารื้น
“จอมมึงฟังกูก่อนได้ไหม”
เสียงสั่นเครือพยายามเอ่ยวิงวอน จากนั้นเธอก็วิ่งตามร่างใหญ่ไป แล้วยื้อแขนกำยำเอาไว้สุดแรง ก่อนจะถูกผลักลงไปกองกับผืนทรายร้อนๆ อย่างไร้ปรานี ครั้นจะตามไปยื้ออีกหนก็ต้องผงะ หลับตาปี๋ กลั้นหายใจตัวแข็งทื่อ เมื่อจอมโหดควักปืนออกมายิงเฉียดใบหูไปเพียงเส้นยาแดงผ่าแปด
ปัง!
“ออกไปจากชีวิตกูซะ! แล้วก็อย่ากลับมาให้กูเห็นหน้าอีก!”
เขาเค้นเสียงลอดไรฟัน ขณะทอดสายตาชิงชังมาให้ จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไปอย่างไม่เหลียวหลัง ทิ้งให้คนถูกเขาผลักไสออกไปจากชีวิตร้องไห้ปานปิ่มจะขาดใจ
คุณฟอร์บส์
โอ้พระเจ้า! คำพูดของเขาทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นและหงุดหงิดในเวลาเดียวกัน แม้แต่ตอนนี้ เขาก็ยังเป็นคนเดิมที่หยิ่งยโสและชอบบงการทุกอย่างตามใจตัวเอง
"ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย?" ฉันถาม ขณะที่รู้สึกว่าขาของฉันเริ่มอ่อนแรง
"ขอโทษนะถ้าฉันทำให้เธอคิดว่าเธอมีทางเลือก" เขาพูดก่อนจะคว้าผมของฉันแล้วดันตัวฉันลง บังคับให้ฉันก้มลงและวางมือบนโต๊ะทำงานของเขา
โอ้ พระเจ้า มันทำให้ฉันยิ้ม และทำให้ฉันยิ่งเปียกชุ่ม บรายซ์ ฟอร์บส์ ดุเดือดกว่าที่ฉันเคยจินตนาการไว้มาก
แอนนาลีส สตาร์ลิ่ง สามารถใช้คำพ้องความหมายทุกคำในพจนานุกรมเพื่ออธิบายเจ้านายจอมโหดของเธอ และมันก็ยังไม่เพียงพอ บรายซ์ ฟอร์บส์ เป็นตัวอย่างของความโหดร้าย แต่โชคร้ายที่เขาก็เป็นตัวอย่างของความปรารถนาที่ไม่อาจต้านทานได้เช่นกัน
ในขณะที่ความตึงเครียดระหว่างแอนน์และบรายซ์ถึงจุดที่ควบคุมไม่ได้ แอนนาลีสต้องต่อสู้เพื่อไม่ให้ยอมแพ้ต่อสิ่งยั่วยวน และต้องตัดสินใจอย่างยากลำบาก ระหว่างการตามความทะเยอทะยานในอาชีพของเธอหรือยอมแพ้ต่อความปรารถนาลึกๆ ของเธอ เพราะเส้นแบ่งระหว่างสำนักงานและห้องนอนกำลังจะหายไปอย่างสิ้นเชิง
บรายซ์ไม่รู้จะทำอย่างไรเพื่อให้เธอออกไปจากความคิดของเขา แอนนาลีส สตาร์ลิ่ง เคยเป็นแค่เด็กสาวที่ทำงานกับพ่อของเขา และเป็นที่รักของครอบครัวเขา แต่โชคร้ายสำหรับบรายซ์ เธอกลายเป็นผู้หญิงที่ขาดไม่ได้และยั่วยวนที่สามารถทำให้เขาคลั่งได้ บรายซ์ไม่รู้ว่าเขาจะสามารถห้ามมือของเขาไม่ให้แตะต้องเธอได้นานแค่ไหน
ในเกมที่อันตราย ที่ธุรกิจและความสุขต้องห้ามมาบรรจบกัน แอนน์และบรายซ์ต้องเผชิญกับเส้นแบ่งที่บางเบาระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ที่ทุกสายตาที่แลกเปลี่ยน ทุกการยั่วยุ เป็นคำเชิญให้สำรวจดินแดนที่อันตรายและไม่รู้จัก













