บทนำ
เขาผู้ที่มิได้สนใจใคร่ดีสตรีนางใด แต่กับนาง ไม่รู้ทำไม...ชอบรบกวนหัวใจให้ได้คิดฟุ้งซ่านอยู่ตลอดเวลา
หลิวหลี หญิงสาวผู้มีใจรักมั่นกับจูหยวนจาง
นางรักเขา ในที่สุด นางก็ได้แต่งงานกับเขา ได้เป็นภรรยาของเขา
จูหยวนจาง ชายหนุ่มผู้เย็นชา ไร้ใจ เห็นความรักเป็นเรื่องโง่งม
ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้แต่งงานกับเขาเช่นนั้นหรือ อยากเป็นภรรยาของเขานักใช่หรือไม่ ได้เลย!
บท 1
หลิวหลีลืมตาตื่นขึ้นมากลางดึกด้วยร่างกายที่อ่อนแรง และตามเนื้อตามตัวเต็มไปด้วยริ้วรอยสีแดง รอยขบกัด อยู่จนทั่วทั้งเรือนร่างระหงของนาง
เมื่อนางขยับตัวจึงรู้สึกถึงความปวดหนึบที่ช่วงเอวตรงส่วนสงวน เมื่อนางดันร่างกายของตนเองให้ลุกขึ้นนั่ง สายตาของนางพลันมองเห็นริ้วรอยสีแดงชาดจุดหนึ่งอยู่ตรงกลางผ้าปูเตียงสีขาวของเตียงนอนสีแดงมงคล
อา....
รอยเลือด
รอยเลือดนี้แม้จะเป็นแค่เพียงรอยเล็กๆ แต่ทว่า นั่นคือเลือดที่ออกมาจากเส้นใยบางๆในร่างกายของนาง
เส้นพรหมจรรย์
พรหมจรรย์ของนางที่เต็มใจมอบให้เขา ในคืนเข้าหอ
คืนเข้าหอของนางกับเขา...
หลิวหลีค่อยๆล้มตัวลงนอนก่อนจะหลับตาลงอย่างเหน็ดเหนื่อยอ่อนแรงปวดเมื่อยอยู่ตามร่างกาย พลางนึกย้อนไปถึงเรื่องเมื่อช่วงหัวค่ำหลังการส่งตัวเข้าหอในงานแต่งงานของนางกับเขา
ยามนั้น
นางนั่งรอเขาอยู่บนเตียงนอนภายใต้ผ้าคลุมหน้าสีแดงอย่างตื่นเต้นดีใจอยู่หลายส่วน
เขาผู้เป็นรักแรกและรักเดียวของนาง จูหยวนจาง
ไม่รู้ทำไม นางถึงปักใจรักจูหยวนจางถึงเพียงนี้
เพราะครั้งแรกที่เจอกัน
เพราะครั้งแรกที่ได้คุยทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน
เพราะสายตาของนางที่มองไปทางใดก็เจอแต่เขา
หรือเพราะรอยยิ้มเปี่ยมเสน่ห์นั่น
ถึงแม้ว่าเขามิได้ยิ้มให้นาง แต่นางกลับตราตรึงมันไว้ในใจอยู่เสมอมาเนิ่นนาน
นางเฝ้ารอ
รอวันที่เขาจะยิ้มแบบนั้นให้นางบ้าง
รอยยิ้มของเขา...
ในขณะที่นางกำลังนั่งรอเขาอยู่นั้น เสียงประตูก็ถูกเปิดออกโดยเขา จูหยวนจาง
อา....
เขามาแล้ว...
ความรู้สึกตื่นเต้นยิ่งเพิ่มขึ้นแบบคูณทวี เมื่อจูหยวนจางเดินเข้ามาในห้องหอ และเดินใกล้เข้ามาที่เตียงนอนตรงที่นางนั่งรอเขาอยู่
ผ้าคลุมหน้าของนางถูกมือเรียวยาวของเขาเปิดออกพร้อมกับใบหน้าคมเข้มเคลื่อนเข้ามาใกล้ที่ใบหน้าแดงระเรื่อของนาง
และ...
ไม่มีการพูดคุยใดๆ
ไม่มีการถามไถ่ใดๆ
ไม่มีแม้แต่การทักทายเล็กๆน้อยๆ
เขาจู่โจมนางอย่างรวดเร็ว คล้ายกับว่าอยากทำสิ่งนี้ให้แล้วๆจบๆกันไป
เสื้อผ้าของนางถูกเขาดึงทึ้งออกจากร่างบอบบางของนางอย่างไม่ใยดี
ริมฝีปากร้อนระอุของเขาพรมจูบนางอย่างไม่ปราณี
นางไม่ทันได้ตั้งตัวกับการกระทำอันดุดันของเขา
นางคาดไม่ถึงว่าเขาจะกระทำการกับนางเยี่ยงนี้
ทำไมเขาช่างรุนแรงกับนางนัก
นี่เป็นครั้งแรกของนาง
ใยเขาไม่นุ่มนวล
หลังจากผ่านความเร่าร้อนรุนแรงอันเจ็บปวดที่เขามอบให้ นางก็หลับใหลไปอยู่นาน
เมื่อตื่นขึ้นมากลางดึก นางพบเพียงความว่างเปล่าอยู่ข้างลำตัวเปลือยเปล่าของนาง
หมอนที่ควรจะมีเขานอนอยู่ กลับไม่มีร่างของเขา
นี่มันอะไรกัน!?
"ตื่นแล้วหรือ"
เสียงทุ้มต่ำดังขึ้น หลิวหลีลืมตาขึ้นอีกครั้งเพื่อเพ่งสายตาไปมองยังต้นเสียง พบเงาร่างของบุรุษผู้หนึ่งกำลังนั่งอยู่ตรงริมหน้าต่างของห้องนอน
จูหยวนจาง!
เขานั่งอยู่ริมหน้าต่างหรอกหรือ
หลิวหลีคลี่ยิ้มออกมาอย่างโล่งอก
อย่างน้อย เขาก็มิได้ออกจากห้องหอไปในคืนเข้าหอคืนแรกของนางกับเขา
หญิงสาวค่อยๆยันตัวเองลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง ก่อนเอ่ย
"ท่าน...เอ่อ...ท่านนั่งอยู่ตรงนั้นหรอกหรือ"
จูหยวนจางลุกขึ้นเดินเข้ามา ก่อนจะนั่งลงบนเตียงนอนใกล้ๆหลิวหลีที่กำลังลุกขึ้นนั่งอยู่บนเตียงนอน เขาเพียงใช้สายตาคมเข้มของเขาจ้องมองหลิวหลีอย่างดุดัน
"ทำไม ยังไม่พอใจอีกหรือ" เขาถาม
"ยังไม่พอใจ ท่านหมายความว่าอย่างไร" หลิวหลีถามอย่างแคลงใจพลางถลึงดวงตากลมโตเข้าใส่ดวงตาดุดันของจูหยวนจาง
ชายหนุ่มมิได้ตอบคำใด เขาใช้มือเรียวของเขาเอื้อมขึ้นมาลูบไล้นางจากหัวไหล่นวลเนียนของนางเรื่อยลงมาตามเนินอกกลมกลึงของนางอย่างแผ่วเบาแต่ยั่วเย้า
หลิวหลีถึงกับตะลึงกับการกระทำของเขา
รู้ตัวอีกทีร่างของหลิวหลีก็ถูกจูหยวนจางกดให้นอนราบลงบนเตียง
"ท่าน เอ่อ..."
นางยังมิได้เอื้อนเอ่ยคำใด ริมฝีปากของนางก็ถูกเขาครอบครอง
“อื้อ!” หลิวหลีร้องออกมาได้แค่นั้นในขณะที่จูหยวนจางเริ่มจู่โจมนางอย่างหนักหน่วง เขาปลดชุดคลุมของตนเองออกอีกครั้งก่อนจะยกร่างกำยำของเขาขึ้นเพียงนิดแล้วทาบทับลงบนเรือนร่างของนาง
เขาใช้ฝ่ามือของเขาจับตรึงต้นขาของนางให้แยกออกจากกันก่อนจะตามด้วยการแทรกซึมเบียดเสียดกลางลำตัวและเริ่มต้นจังหวะกิจกรรมกระทบเนื้อ
"อ๊ะ! ท่าน"
หลิวหลีรู้สึกเจ็บแปลบที่หว่างขาจนอุทานออกมา
แต่ชายหนุ่มมิได้สนใจนำพาใดๆกับเสียงอุทานนั่น เขายังคงขยับเรือนร่างกำยำของเขาเข้าใส่เรือนร่างบอบบางของหญิงสาวใต้ร่าง
"ท่าน เบา เบาหน่อย..." หญิงสาวเอ่ยน้ำเสียงติดขัด
"ข้า ข้าเจ็บ..."
แต่เหมือนชายหนุ่มจะไม่ฟังคำตัดพ้อใดๆ เขายังบรรเลงเพลงรักอย่างเร่าร้อนทั้งยังคุมจังหวะจะโคนไม่มีตกหล่น ตามด้วยการกดจูบหญิงสาวอย่างหนักหน่วง
หญิงสาวทำได้เพียงกัดเม้มริมฝีปากของตนเอาไว้แน่นเพื่อข่มความเจ็บปวดตรงช่วงเอวไม่ให้ร้องครวญครางออกมาจนเสียงอาจจะดังจนเกินไป ใบหน้างามของนางแหงนหงายร่างกายบอบบางของนางสั่นสะท้าน นางเพียงจิกเล็บลงบนแผ่นหลังแข็งแกร่งกว้างใหญ่ของเขาเอาไว้อย่างแนบแน่น
ในขณะที่เขายังคงขยับกายสอดแทรกเข้าใส่ร่างงามอย่างถึงใจ
บทล่าสุด
#87 บทที่ 87 ตอนที่ 20 งิ้วปิดฉาก
อัปเดตล่าสุด: 10/28/2025#86 บทที่ 86 ตอนที่ 19 ฉากงิ้วบทละคร
อัปเดตล่าสุด: 10/28/2025#85 บทที่ 85 ตอนที่ 18 ปีศาจร้าย 2
อัปเดตล่าสุด: 10/28/2025#84 บทที่ 84 ตอนที่ 18 ปีศาจร้าย 1
อัปเดตล่าสุด: 10/28/2025#83 บทที่ 83 ตอนที่ 17 รอเข้าหอ
อัปเดตล่าสุด: 10/24/2025#82 บทที่ 82 ตอนที่ 16 พบพานเพื่อจากจร 2
อัปเดตล่าสุด: 10/24/2025#81 บทที่ 81 ตอนที่ 16 พบพานเพื่อจากจร 1
อัปเดตล่าสุด: 10/24/2025#80 บทที่ 80 ตอนที่ 15 ภาพบาดตาพาใจเจ็บ 2
อัปเดตล่าสุด: 10/24/2025#79 บทที่ 79 ตอนที่ 15 ภาพบาดตาพาใจเจ็บ 1
อัปเดตล่าสุด: 10/24/2025#78 บทที่ 78 ตอนที่ 14 กลับมาเจอข่าวร้าย
อัปเดตล่าสุด: 10/24/2025
คุณอาจชอบ 😍
พันธะคู่ครองสามฝ่าย
แล้วฉันได้ยินเสียงประตูเปิดและแอ็กเซลเดินเข้ามา เขาดูโกรธอยู่ชั่วครู่ก่อนที่สายตาของเขาจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ฉันเดาว่าการเห็นฉันมีความสุขจะทำให้เขารู้สึกอะไรบางอย่างเสมอ เขาเดินมาที่หัวของฉันและเริ่มจูบฉันขณะที่ลูบหัวนมของฉัน "ฉันจะเสร็จแล้ว" ฉันกระซิบเมื่อเขาดูดหัวนมของฉันอย่างแรงและช้า
"ใช่ครับ ลูน่าของผม ผมชอบเวลาที่คุณปล่อยทุกอย่างออกมาให้พวกเรา" เขาตอบ พาฉันไปยังจักรวาลใหม่ทั้งหมด
อาณาจักรหมาป่าถูกฉีกขาดมาหลายชั่วอายุคนเพราะความบาดหมางระหว่างกลุ่มดาร์คมูนและกลุ่มไนท์เชด ไม่มีใครรู้ว่ามันเริ่มต้นอย่างไร แต่ตราบใดที่ทุกคนจำได้ มักจะมีสงครามเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาเสมอ
ท่ามกลางความวุ่นวาย เทพธิดาได้มอบคู่ครองให้ เป็นพรของหมาป่าทุกตัว
ยกเว้นว่าพวกเขาถูกสาปให้ต้องแบ่งปันกับศัตรู หรือมันเป็นคำสาปจริงๆ?
พี่น้องแฝดอัลฟ่าและอัลฟ่าเคนจะสามารถละทิ้งความเกลียดชังที่มีต่อกันมานานเพื่อครอบครองคู่ครองของพวกเขาได้หรือไม่?
พวกเขาจะทิ้งเธอให้เผชิญชะตากรรมของเธอเอง หรือออโรร่าจะสามารถรวมสองกลุ่มที่ทรงพลังที่สุดเข้าด้วยกันทันเวลาที่จะเอาชนะความชั่วร้ายที่กำลังมาถึงได้หรือไม่?
ถูกสามีลึกลับตามใจ
เรจิน่าตกตะลึง เพราะดักลาสมีหน้าตาคล้ายกับสามีใหม่ของเธออย่างน่าประหลาดใจ!
หรือว่าเธอได้กลายเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของซีอีโอโดยไม่รู้ตัวมาตลอดหลายเดือนนี้?
(อัพเดททุกวันพร้อมสามตอนใหม่)
เจ้าสาวตัวแทนของราชาอัลฟ่า
ฉันรู้สึกพ่ายแพ้เมื่อฉันนอนอยู่ใต้ร่างแข็งแกร่งของราชาอัลฟ่า เขากดตัวลงมาหนักหน่วง น้ำตาเปื้อนใบหน้าของฉันและเขามองไปรอบๆ ใบหน้าของฉันด้วยความสงสัย เขาหยุดนิ่งไปนาน หายใจหอบและตัวสั่น
เมื่อครู่เขาฉีกชุดแต่งงานที่สั่งตัดพิเศษของฉันออกจากร่างกายผอมบางของฉันและฉีกมันเป็นชิ้นๆ ฉันสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อเขากดฉันลงบนเตียงของเขา จูบทุกจุดบนร่างกายของฉันและกัดจนฉันเลือดออก
สายตาสีฟ้าเข้มของเขาดูดุร้ายและในขณะนั้นฉันกลัวชีวิตของฉันจริงๆ ฉันกลัวว่าคืนวันแต่งงานของฉันจะเป็นจุดจบของชีวิตฉันทั้งหมด
ความทรงจำของวันนั้นเข้ามาในใจฉันขณะที่ฉันคิดกับตัวเองว่า "ฉันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง?"
เพื่อช่วยน้องชายของเธอ ฮันนาห์ถูกบังคับให้แทนที่เอมี่ พี่สาวต่างแม่ของเธอในงานแต่งงานที่จัดขึ้น ต้องแต่งงานกับราชาอัลฟ่าผู้โหดร้าย ปีเตอร์ เธอไม่รู้เลยว่ามีอันตรายมากมายรอเธออยู่
อัลฟ่าปีเตอร์ ชายที่หยิ่งยโส เย็นชา และแข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรหมาป่า เขายอมรับการแต่งงานนี้เพราะเขาต้องการหาคู่แท้ของเขา ตามคำทำนาย มีเพียงคู่แท้ของเขาเท่านั้นที่สามารถช่วยเขาจากความโกรธบ้าคลั่งได้ เขาไม่รู้เลยว่าในไม่ช้าเขาจะพบว่าตัวเองตกหลุมรักกับเด็กสาวโอเมก้าคนนี้
หญิงสาวถูกทอดทิ้งจากหมู่บ้านเกษตรกร
เธอคิดว่าชีวิตคงจบลงเพียงเท่านี้ แต่ไม่คาดคิดว่าชีวิตเหมือนกระดานหมาก ที่ทุกตาล้วนเปลี่ยนแปลงได้เสมอ สามีที่บ้าไม่เพียงกลับมาเป็นปกติ แต่ยังพาเธอสร้างฐานะจนร่ำรวย
มีเงินแล้วจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบหรือ? ไม่แน่เสมอไป! แต่เมื่ออยู่ข้างซ่งชูซิน สามีที่รักและเอาใจเธอ ไต้เยวี่ยเหอกลับทำอะไรได้ตามใจปรารถนาเสมอ
ส่วนซ่งชูซิน ในฐานะดวงวิญญาณเดียวดายที่ข้ามมาจากอีกห้วงเวลาอันไกลโพ้น เขารู้สึกซาบซึ้งใจเสมอที่ได้พบกับไต้เยวี่ยเหอ ไม่ว่าโลกภายนอกจะวิพากษ์วิจารณ์หรือทำร้ายเธออย่างไร เขาก็ยังคงอยู่เคียงข้างเธออย่างมั่นคง
ทรัพย์สินเงินทองนั้นมีค่าอะไร? ชื่อเสียงเลื่องลือมีความหมายอะไร? ชีวิตนี้ ข้าเพียงปรารถนา และอยากจะอยู่เคียงข้างเจ้า ร่วมต้อนรับแสงอรุณ ชมพระอาทิตย์อัสดง และในลานเล็กๆ ที่เราครอบครองร่วมกัน ปลูกดอกไม้ที่เจ้าชื่นชอบให้เต็มไปหมด...
หนีไม่พ้น...คำสัญญาของยักษ์
แต่คู่หมั้นของฉันกลับช่วยแค่น้องสาว ทิ้งให้ฉันเผชิญชะตากรรมตามลำพัง
ปรากฏว่าคู่หมั้นของฉันแอบมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับน้องสาวของฉันมาโดยตลอด
การลักพาตัวครั้งนี้เป็นแผนการของคนเลวสองคนนั้น พวกเขาต้องการฆ่าฉัน!
พวกโจรตั้งใจจะข่มขืนฉัน ทรมานฉันจนตาย...
ฉันดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิตเพื่อหนีเอาตัวรอด และระหว่างทางก็ได้พบกับชายลึกลับคนหนึ่ง
เขาจะเป็นผู้ช่วยชีวิตของฉันได้หรือเปล่า?
หรือบางที อาจจะเป็นฝันร้ายครั้งใหม่ของฉัน?
(ฉันขอแนะนำหนังสือที่น่าหลงใหลเล่มหนึ่งที่ฉันอ่านไม่ยอมวางตลอดสามวันสามคืน มันสนุกจนวางไม่ลงและต้องอ่านให้ได้ ชื่อหนังสือคือ "หย่าง่าย แต่งใหม่ยาก" คุณสามารถค้นหาได้โดยพิมพ์ชื่อในแถบค้นหา)
สาวใช้ของมหาเศรษฐีผู้ครอบงำ
สาวใช้ไร้เดียงสาที่ทำงานให้กับพี่น้องมหาเศรษฐีสองคนที่มีอำนาจเหนือกว่า กำลังพยายามซ่อนตัวจากพวกเขา เพราะเธอได้ยินมาว่าถ้าสายตาอันหื่นกระหายของพวกเขาตกลงไปที่ผู้หญิงคนไหน พวกเขาจะทำให้เธอกลายเป็นทาสและครอบครองจิตใจ ร่างกาย และจิตวิญญาณของเธอ
ถ้าวันหนึ่งเธอได้พบกับพวกเขาล่ะ? ใครจะจ้างเธอให้เป็นสาวใช้ส่วนตัว? ใครจะควบคุมร่างกายของเธอ? ใครจะเป็นเจ้าของหัวใจของเธอ? ใครที่เธอจะตกหลุมรัก? ใครที่เธอจะเกลียด?
“ได้โปรดอย่าลงโทษฉันเลยค่ะ คราวหน้าฉันจะมาตรงเวลา มันแค่-“
“ถ้าคราวหน้าพูดโดยไม่ได้รับอนุญาต ฉันจะปิดปากเธอด้วยของฉัน” ตาฉันเบิกกว้างเมื่อได้ยินคำพูดของเขา
“เธอเป็นของฉันนะ ลูกแมว” เขากระแทกเข้ามาในตัวฉันอย่างแรงและเร็ว ลึกขึ้นทุกครั้งที่เขาเคลื่อนตัว
“ฉัน...เป็น...ของคุณ...นายท่าน...” ฉันครางอย่างบ้าคลั่ง กำมือไว้ข้างหลัง
หัวใจแปรผัน
เธอตัดสินใจหย่าร้าง แต่อเล็กซ์รู้สึกเสียใจอย่างมากกับการกระทำของเขาและพยายามอย่างยิ่งที่จะคืนดีกับเธอ ในขณะนั้น เซบขอเธอแต่งงาน พร้อมกับยื่นแหวนเพชรล้ำค่ามาให้และพูดว่า "แต่งงานกับฉันเถอะ ได้โปรด"
ด้วยความที่ลุงของอดีตสามีของเธอไล่ตามเธออย่างจริงจัง ชารอนจึงต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ลำบากใจ เธอจะตัดสินใจอย่างไร?
ความหวังที่ว่างเปล่า
มาทำงานที่บ้านเจ้านายคนใหม่ได้ครึ่งเดือนแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ คุณภาพการนอนของฉันแย่มาก
จากห้องของเจ้านาย มักจะมีเสียงประหลาดๆ ดังออกมาในยามดึก
ฉันซึ่งแต่งงานมีสามีแล้ว ย่อมเข้าใจดีว่าเสียงพวกนั้นหมายถึงอะไร ทุกครั้งที่เห็นหน้าเจ้านาย ใบหน้าฉันจึงมักจะร้อนผ่าว หัวใจเต้นแรง
สิ่งที่ทำให้ฉันสงสัยก็คือ เจ้านายเป็นแบบนี้ทุกคืน ราวกับมีพลังไม่รู้จักหมด
ภายหลัง ฉันถึงได้รู้ว่าเขาเป็นโรคชนิดหนึ่งที่เรียกว่า "โรคติด"
ค่ำคืนแห่งความลับ
"คิดว่าจะไปไหนเหรอ?"
"ตรงนั้น" ฉันตอบเสียงสั่นๆ พร้อมพยักหน้าไปทางเก้าอี้
เขาจ้องมองฉันด้วยสายตาที่เข้มข้นจนทำให้ฉันรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว ฉันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก และเขาก้มลงมาจูบฉันด้วยริมฝีปากอุ่นๆ ฉันครางเบาๆ และกำเสื้อยืดของเขา จูบตอบกลับไป คอนราดลูบหลังฉันและวางมือที่เอวเพื่อดึงตัวฉันให้แนบชิดกับเขามากขึ้นขณะที่เราจูบกัน ฉันโอบแขนรอบคอเขา
ส่วนหนึ่งของฉันโหยหาจูบของเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้จูบกัน จูบนี้เต็มไปด้วยความหลงใหลแต่ไม่รุนแรงหรือหยาบคาย มันสมบูรณ์แบบมาก คอนราดใช้มืออีกข้างลูบแก้มฉัน ฉันดันลิ้นเข้าไปในปากเขา ฉันต้องการมากกว่านี้ คอนราดดูเหมือนไม่มีปัญหาเพราะลิ้นของเขาเต้นรำเข้ากันได้อย่างลงตัวกับของฉัน
ฉันเดินถอยหลังโดยไม่แยกจากริมฝีปากของเขาจนหลังชนกับเคาน์เตอร์ มีอารมณ์มากมายหมุนเวียนในตัวฉัน ฉันจับสะโพกเขาและดึงเขาเข้ามาใกล้ คอนราดครางเสียงดังในริมฝีปากของฉัน และฉันรู้สึกได้ว่าเขาแข็งตัวขึ้นเพียงแค่จูบฉัน ฉันก็เหมือนกัน ฉันรู้สึกตื่นเต้นเป็นครั้งแรกในรอบนาน
คืนหนึ่ง
งานบอลหน้ากาก
ชายหนุ่มรูปหล่อ
มันคือจุดเริ่มต้นทั้งหมด เพราะฉันถูกบังคับให้เข้าร่วมงานโดยเจ้านายของฉันเพื่อแกล้งเป็นลูกสาวของเธอ ไม่อย่างนั้นฉันจะถูกไล่ออก
สายตาของชายหนุ่มรูปหล่อตกลงมาที่ฉันทันทีที่ฉันเดินเข้าไป ฉันหวังว่าเขาจะมองข้ามไปเพราะเขาถูกล้อมรอบด้วยผู้หญิงสวยๆ แต่เขาไม่ทำ เมื่อเขาตัดสินใจเข้ามาหา ฉันถึงได้รู้ว่าเขาไม่ใช่คนแปลกหน้าเลย เขาและครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของบริษัทที่ฉันทำงานอยู่ เขาไม่ควรรู้ว่าฉันเป็นใคร
ฉันพยายามทุกวิถีทางเพื่อหลีกเลี่ยงเขา แต่ไม่มีอะไรได้ผล มันยากที่จะต้านทานเมื่อเขาจ้องมองฉันด้วยสายตาและรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ ฉันยอมแพ้ที่จะต่อสู้กับมัน การใช้เวลาสักสองสามชั่วโมงกับเขาคงไม่เป็นไรใช่ไหม? ตราบใดที่ฉันยังสวมหน้ากาก เขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้ว่าฉันเป็นใคร
ฉันไม่เคยรู้สึกเคมีแบบนี้กับใครมาก่อน แต่มันไม่สำคัญเพราะหลังจากคืนนี้ ฉันจะหายไปและเขาจะไม่มีทางรู้ว่าฉันเป็นใคร แม้ว่าเขาจะเดินผ่านฉันบนถนน เขาก็จะไม่สังเกตเห็นเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือผู้หญิงที่เขาหลงใหล คนสวยที่เข้ากับคนอื่นได้ แต่ในความเป็นจริงฉันเป็นใครก็ไม่รู้ ฉันไม่มีอะไรพิเศษ ดังนั้นเวลาที่เราใช้ร่วมกันจะเป็นเพียงความทรงจำ
แต่ฉันคิดผิด เพราะเพียงคืนเดียวทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ฉันหวังว่าเขาจะลืมฉันไปแล้ว แต่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาทำ
ไม่ว่าอย่างไร เขาไม่ควรรู้ความจริง เพราะเขาจะผิดหวังเท่านั้น
ลักพาตัวเจ้าสาวผิดคน
และให้ตายเถอะ ฉันไม่สามารถบอกได้ว่าฉันไม่ต้องการเธอเหมือนกัน
เธอยืนอยู่ตรงนั้น สวยและเซ็กซี่สุดๆ ในชุดนอนบางๆ ที่แทบจะไม่ปิดอะไรเลย"
"เธอเป็นสาวบริสุทธิ์จริงๆ" เขากระซิบด้วยความทึ่ง
ฉันไม่คิดว่าเขาตั้งใจจะพูดออกมาดังๆ เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่าพูดกับฉัน ความจริงที่ว่าเขามีข้อสงสัยในคำพูดของฉันควรจะทำให้ฉันโกรธ แต่ฉันกลับไม่รู้สึกอย่างนั้น ดังนั้นแทนที่จะโกรธ ฉันกลับเกร็งตัวและคราง "ได้โปรด" ฉันขอร้องเขา
—————— กาเบรียลา: ฉันแค่อยากมีชีวิตปกติ แต่สิ่งนั้นถูกพรากไปเมื่อพ่อของฉันบังคับให้ฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ฉันไม่เคยพบ โชคชะตาดูเหมือนจะเล่นตลกอีกครั้ง วันที่เราจะพบกัน ฉันกลับถูกลักพาตัวโดยแก๊งมาเฟียคู่แข่ง เพียงเพื่อจะพบว่าฉันถูกลักพาตัวผิดคน! แต่เมื่อเอนโซ จอร์ดาโนเข้ามาในชีวิต ฉันรู้ว่าฉันไม่อยากกลับไป ฉันแอบรักเขามาตั้งแต่เด็ก ถ้านี่เป็นโอกาสที่จะทำให้เขาสนใจฉัน ฉันก็จะทำทุกวิถีทาง แต่เขาจะต้องการฉันด้วยหรือเปล่า ฉันไม่แน่ใจเลย
คุณฟอร์บส์
โอ้พระเจ้า! คำพูดของเขาทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นและหงุดหงิดในเวลาเดียวกัน แม้แต่ตอนนี้ เขาก็ยังเป็นคนเดิมที่หยิ่งยโสและชอบบงการทุกอย่างตามใจตัวเอง
"ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย?" ฉันถาม ขณะที่รู้สึกว่าขาของฉันเริ่มอ่อนแรง
"ขอโทษนะถ้าฉันทำให้เธอคิดว่าเธอมีทางเลือก" เขาพูดก่อนจะคว้าผมของฉันแล้วดันตัวฉันลง บังคับให้ฉันก้มลงและวางมือบนโต๊ะทำงานของเขา
โอ้ พระเจ้า มันทำให้ฉันยิ้ม และทำให้ฉันยิ่งเปียกชุ่ม บรายซ์ ฟอร์บส์ ดุเดือดกว่าที่ฉันเคยจินตนาการไว้มาก
แอนนาลีส สตาร์ลิ่ง สามารถใช้คำพ้องความหมายทุกคำในพจนานุกรมเพื่ออธิบายเจ้านายจอมโหดของเธอ และมันก็ยังไม่เพียงพอ บรายซ์ ฟอร์บส์ เป็นตัวอย่างของความโหดร้าย แต่โชคร้ายที่เขาก็เป็นตัวอย่างของความปรารถนาที่ไม่อาจต้านทานได้เช่นกัน
ในขณะที่ความตึงเครียดระหว่างแอนน์และบรายซ์ถึงจุดที่ควบคุมไม่ได้ แอนนาลีสต้องต่อสู้เพื่อไม่ให้ยอมแพ้ต่อสิ่งยั่วยวน และต้องตัดสินใจอย่างยากลำบาก ระหว่างการตามความทะเยอทะยานในอาชีพของเธอหรือยอมแพ้ต่อความปรารถนาลึกๆ ของเธอ เพราะเส้นแบ่งระหว่างสำนักงานและห้องนอนกำลังจะหายไปอย่างสิ้นเชิง
บรายซ์ไม่รู้จะทำอย่างไรเพื่อให้เธอออกไปจากความคิดของเขา แอนนาลีส สตาร์ลิ่ง เคยเป็นแค่เด็กสาวที่ทำงานกับพ่อของเขา และเป็นที่รักของครอบครัวเขา แต่โชคร้ายสำหรับบรายซ์ เธอกลายเป็นผู้หญิงที่ขาดไม่ได้และยั่วยวนที่สามารถทำให้เขาคลั่งได้ บรายซ์ไม่รู้ว่าเขาจะสามารถห้ามมือของเขาไม่ให้แตะต้องเธอได้นานแค่ไหน
ในเกมที่อันตราย ที่ธุรกิจและความสุขต้องห้ามมาบรรจบกัน แอนน์และบรายซ์ต้องเผชิญกับเส้นแบ่งที่บางเบาระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ที่ทุกสายตาที่แลกเปลี่ยน ทุกการยั่วยุ เป็นคำเชิญให้สำรวจดินแดนที่อันตรายและไม่รู้จัก
รักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ
ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์
ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่
กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวงเมื่อมีใครคิดจะจีบ ‘เมียทอม’ ของเขา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว













