บทที่ 989

ชาร์ลส์ไม่คิดจะฟังคำแก้ตัวของพวกมันด้วยซ้ำ เขาชี้ไปยังผู้ชายที่ตัวสั่นเป็นลูกนกท่ามกลางผู้หญิงสิบแปดคนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบว่า "ตัดมือพวกมันซะ"

ชายสองคนนั้นตกใจสุดขีด ขาแข้งอ่อนเปลี้ยจนทรุดลงไปคุกเข่า

"พวกเราแค่พยายามจะช่วย! พนักงานคนนั้นเจ็บก็เพราะยัยนี่ ไม่ใช่พวกเรา!" พวกเขาร้องตะกุกตะกัก...