บทที่ 450 สูญเสียตัวใหญ่

สแตนลีย์ซึ่งเป็นนักพยากรณ์ระดับสูงขั้นปลายจำแสงสีแดงนั้นได้อย่างรวดเร็ว รูม่านตาของเขาหดเล็กลง และสีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เขาร้องตะโกน "ไม่นะ! หยุดมันเร็วเข้า"

แมลงพิษเหล่านั้นเป็นสิ่งที่เขาใช้เวลาหลายปี ทุ่มเทแรงกายแรงใจ เงินทอง และทรัพยากรจำนวนมหาศาลเพื่อเลี้ยงดูมันขึ้นมา แต่ละตัวล้วนเป็นของล้ำ...