บทที่ 888 เสียใจที่เชื่อพวกเขา

ยังมืดอยู่

เสียงกริ่งประตูผสมกับเสียงเคาะประตูอย่างเร่งรีบปลุกนอร่าและลินดาให้ตื่น

ลินดาลูบตาพลางลุกขึ้นนั่ง "ใครกันนะ? มาเคาะประตูแต่เช้าตรู่แบบนี้!"

นอร่าลุกจากเตียงไปหาเสื้อผ้าใส่แล้ว "ลินดา หนูนอนต่อเถอะ แม่จะไปดูว่าใครมา!"

แม้ลินดาเพิ่งตื่นและยังงัวเงีย แต่ความระแวดระวังของเธอแข็งแกร่ง เธอล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ