บทที่ 11

แสงแดดยามบ่ายอบอุ่นเป็นพิเศษ โคลอี้สัมผัสได้ถึงความรู้สึกมีชีวิตชีวาที่เธอหลงลืมไปนาน

ทั้งสองเดินเคียงข้างกันไปในสวนสาธารณะ โดยมีบัดดี้เดินตามหลังมาติดๆ

เมื่อได้ยินชื่อตัวเอง เจ้าปอมเมอเรเนียนตัวน้อยก็วิ่งกลับมา เอาหัวถูไถที่ขากางเกงของโฮเวิร์ด

“บัดดี้เรียบร้อยจังเลยนะคะ” โคลอี้พูดขณะมองสุนัขขนฟู อา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ