บทที่ 127

ฮาวเวิร์ดอาสาขับรถไปส่งโคลอี้ที่บ้าน และเธอก็เงียบมาตลอดทาง

ในจังหวะที่พวกเขากำลังจะลงจากรถ ฮาวเวิร์ดก็โน้มตัวเข้ามาอย่างกะทันหัน โคลอี้ที่กำลังเหม่อลอยสะดุ้งสุดตัว พวกเขาอยู่ใกล้กันมากจนเธอมองเห็นขนตาหนาของฮาวเวิร์ดได้อย่างชัดเจน

“คุณ...”

“ผมช่วยคุณปลดเข็มขัดนิรภัย”

“อ้อ”

โคลอี้ได้กลิ่นเซจแตะท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ