บทที่ 182

กว่าไดอาน่าจะจากไป เคลวินถึงได้เงยหน้าขึ้นมองอเดลีนในที่สุด

“มีอะไรเหรอ” เขาถาม

อเดลีนเคลื่อนตัวไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเขาอย่างนุ่มนวล พลางเท้าคางมองเขาด้วยแววตาพราวระยับอย่างซุกซน “คุณหมอเคลวินคะ นอนด้วยกันมาตั้งหลายครั้งแล้ว ยังจะมาทำเป็นคนไม่รู้จักกันอีกเหรอคะ”

“เมื่อกี้ผมขัดจังหวะอะไรคุณกับน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ