เศษซากและซากปรักหักพัง

ผมเฝ้ามองจากสุดปลายโถงทางเดิน ครึ่งตัวอยู่ในเงา ขณะที่นาโอมิเอนตัวพิงแขนของเลียมอย่างจริตจะก้านเหมือนดาราสาวขี้เบื่อ ส่วนเขาก็พยายามอย่างเห็นได้ชัดที่จะไม่ระเบิดตัวเองตายเพราะความอับอายแทน หรือไม่ก็เพราะความเร่าร้อน อาจจะทั้งสองอย่าง คงจะทั้งสองอย่างนั่นแหละ เธอยังคงได้รับฤทธิ์ยาที่พวกเขาอัดฉีดให้ก่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ