บทที่ 137

ปลายนิ้วของเอเลนเย็นเฉียบขณะที่เธอกำกระดาษโน้ตในมือแน่น

เธอเหลือบมองสองแม่ลูกตรงหน้า—เซดนั่งยองๆ อยู่บนพื้นด้วยสีหน้าสำนึกผิดและสิ้นหวัง ส่วนเดลล่าผู้สูงวัยก็จ้องมองเธออย่างหวาดๆ แต่ในแววตายังคงฉายความขุ่นเคือง

ความรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างรุนแรงถาโถมเข้าใส่เธอในทันใด

ดูท่าแล้วเธอคงไม่ได้ข้อมูลที่เป็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ