บทที่ 83

เอเลนทนมองหน้าเขาไม่ไหว เธอยืนอยู่ลำพังริมผนัง ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

เวลาผ่านไป ในที่สุดอลิเซียก็เงียบลง แม้ว่าบางครั้งจะยังคงตวัดสายตาเย็นชามาทางเอเลนก็ตาม

นาทีแล้วนาทีเล่าเคลื่อนผ่านไปขณะที่ท้องฟ้าด้านนอกค่อยๆ มืดลง

อลิเซียดูอ่อนเพลีย เธอนั่งหลับตาพักอยู่บนม้านั่ง

เมื่อเห็นดังนั้น เอมิลี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ