ความอัปยศ

บทที่หนึ่งร้อยเก้าสิบ – ความอัปยศ

มุมมองของเจเดน

บาร์เริ่มว่างแล้ว มันดึกมากแล้ว

ผมมองออกไปข้างนอก เมฆกำลังก่อตัว ฝนเกือบจะตกแล้ว แต่ผมกลับบ้านไม่ได้

ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวผมไม่ใช่เรื่องโกหก แต่มันก็ไม่เหมือนที่ผมคิด

แม่ของผมกับโลแกนเคยมีความสัมพันธ์กันในอดีต ผมไม่อยากรู้ว่าอย่างไร แต่แม่เสียใจกับมัน

...