ตกอยู่ในปัญหาอีกครั้ง

เอวาปาดเหงื่อที่หยดจากหน้าผากขณะปิดประตูกระแทกบานใหญ่ขนาดโรงงานใส่กองผ้าอีกกอง กรีนไลท์คลับมีเครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้าสำหรับงานหนักอย่างน้อยครึ่งโหลทำงานตลอดเวลา และมอเตอร์ขนาดเท่าลูกช้างก็ทำให้ห้องซักรีดร้อนอบอ้าว แม้แต่ในฤดูหนาว

เอวาดื่มน้ำจากขวดอึกใหญ่พลางขอบคุณดวงจันทร์สำหรับโชคเล็กๆ น้อยๆ ที่วันนี้เธอโชคดีได้ทำหน้าที่ซักผ้า เธออาจจะต้องไปทำหน้าที่ดูแลของเล่นอีกแล้วก็ได้ และเมื่อคุณทำงานทำความสะอาดเซ็กซ์คลับเพื่อเลี้ยงชีพ คืนไหนที่ไม่ต้องซักอะไรด้วยมือก็ถือเป็นพรแล้ว

เอวาบิดขี้เกียจ รู้สึกสดชื่นขึ้นพอสมควรและพร้อมที่จะจัดการกับงานต่อไปในรายการงานบ้านที่ดูเหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุดของเธอ ก่อนที่เธอจะหยิบตะกร้าผ้าปูที่นอนผ้าไหมที่ต้องนำไปอบไอน้ำ ประตูห้องซักรีดก็ถูกกระแทกเปิดออก ออเดรย์ สมาชิกอีกคนในทีมทำความสะอาดก็พรวดพราดเข้ามา เอวาถอนหายใจในใจ รู้ดีว่าหญิงสาวมนุษย์คนนั้นกำลังจะอาละวาดอีกตามเคย

“เอวา เธอต้องไปห้อง 303 เดี๋ยวนี้” หล่อนขู่ฟ่อ

“อะไรนะคะ?” ไม่มีใครรู้ว่าท่าทีของออเดรย์มาจากไหน และในช่วงสามเดือนที่เอวารู้จักผู้หญิงคนนี้ เธอรู้ว่าวิธีที่ดีที่สุดในการรับมือกับอาการอีโก้ขึ้นสมองของออเดรย์คือการตอบสนองให้น้อยที่สุด

“เธอ ห้อง 303 เดี๋ยวนี้”

“ไม่ค่ะ ฉันเข้าใจตรงนั้นแล้ว ประเด็นคือ อาทิตย์นี้ฉันไม่ได้มีตารางจัดห้องส่วนตัว” เอวาก้มลงหยิบตะกร้าผ้าของเธอ “ถ้ามีเรื่องด่วนต้องจัดการ ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าเป็นปัญหาของไบรอามากกว่า”

ออเดรย์เดินอาดๆ เข้ามาแล้วกระชากผ้าไหมไปจากมือของเอวา “ฉันไม่เห็นไบรอาเลยนี่ ใช่ไหมล่ะ? และถ้าห้องนั้นยังจัดไม่เสร็จภายในสามสิบนาทีนี้ แกจะไม่ได้เห็นอะไรอีกเลยนอกจากลูกกรงคุกไปตลอดชีวิตอันไร้ค่าของแก ไอ้หมาน้อย”

“ปากดีนี่ มนุษย์” เอวาแยกเขี้ยว ซึ่งเป็นท่าทางที่ยอมรับว่าน่ากลัวน้อยกว่าเมื่อสองสามเดือนก่อนมาก

“ฉันอาจจะเป็นมนุษย์ แต่อย่างน้อยฉันก็ไม่ใช่อาชญากรสกปรก” หล่อนยิ้มเยาะ “อ้อ แล้วฉันเพิ่งนึกได้ ห้อง 803 ก็ต้องทำความสะอาดด้วยเหมือนกัน สามสิบนาที รีบๆ หน่อยแล้วกันถ้าไม่อยากกลับไปอยู่ในกรงหมาอีก”

พูดจบ หญิงสาวอีกคนก็หันหลังแล้วเดินกระทืบเท้าออกจากห้องไป สงสัยไปเตะเด็ก หรืออะไรก็ตามที่หล่อนทำในเวลาว่าง

เอวาส่ายหัว เธอเหนื่อยเกินกว่าจะโมโหกับคำพูดร้ายกาจของออเดรย์ มันไม่คุ้มเลย ถ้าผู้หญิงคนนี้กล้าพอที่จะด่าคนหมาป่าต่อหน้ากลางคลับของคนหมาป่า เอวารู้ว่าหล่อนคงไม่ลังเลที่จะทำตามคำขู่แน่ ดวงจันทร์รู้ดีว่าเธอเคยเห็นเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาก่อนแล้ว

โดยส่วนใหญ่แล้ว มาดามเบลล่าเป็นนายหญิงที่ไม่ค่อยสนใจไยดี มัวแต่ยุ่งอยู่กับเรื่องฉาวโฉ่สารพัดที่กินเวลาส่วนใหญ่ในวันทำงานของหล่อน จนไม่มีเวลามาจู้จี้จุกจิกกับลูกน้อง นั่นทำให้พนักงานอาวุโสต้องเข้ามาคุมงานแทน ไม่ว่าจะได้รับคำสั่งหรือไม่ก็ตาม เช่นเดียวกับสถาบันอื่นๆ กรีนไลท์คลับก็มีลำดับชั้นที่เข้มงวด และอย่างที่เห็นได้ชัดว่าเป็นสถานการณ์ปัจจุบัน เอวาอยู่ต่ำสุดในลำดับการจิกกัด เอวาคงไม่ใช่เด็กสาวคนแรกที่เบลล่าเตะกลับไปคุกใต้ดินแบบหางจุกตูด เพราะสร้างปัญหามากกว่ามีประโยชน์ ถ้าเอวาหวังว่าจะได้ออกไปจากที่นี่ เธอต้องก้มหน้าก้มตาทำตามคำสั่ง

“เพื่อแคลิฟอร์เนีย” เอวาถอนหายใจแล้วหยิบชุดทำความสะอาดจากตู้ในห้องซักรีด พลางนึกถึงรายการสิ่งที่ต้องทำของเธอที่เพิ่งจะยุ่งเหยิงมากขึ้นเยอะ ห้องส่วนตัวจะต้องถูกทำความสะอาดเหมือนห้องมาตรฐานทั่วไป อุปกรณ์พิเศษใดๆ ก็ตามจะต้องถูกฆ่าเชื้ออย่างหมดจด แต่จากนั้นเธอก็ต้องจัดห้องให้เข้ากับจินตนาการอันซับซ้อนสุดขั้วที่แขกคนนั้นๆ ร้องขอมา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสามสิบนาทีคงจะฉิวเฉียดมาก

เอวาจัดการห้องแรกเสร็จอย่างรวดเร็ว ทำลายสถิติส่วนตัวของเธอไปได้ 2 นาทีกับอีกสามสิบห้าวินาที ผ้าคลุมเตียงหนาๆ ถูกจัดเตรียมไว้อย่างโรงแรม หมอนถูกตบจนฟูได้ที่ และแส้กับไม้พายทุกอันที่เก็บไว้รอบห้องก็แทบจะส่องประกาย เหนื่อยล้า แต่ก็อดภูมิใจกับงานที่ทำเสร็จอย่างดีไม่ได้ เอวามุ่งหน้าไปยังชั้นแปด หวังว่าคืนนี้จีโน่จะเป็นคนคุมลิฟต์

ลิฟต์เปิดออก เอวาก็ฉีกยิ้มเสแสร้งทันที เตรียมใจกับการเดินขึ้นบันไดวนอันยาวเหยียดของคลับแล้ว “เอ็ดดี้” เธอกล่าวทักทาย “อยากจะขึ้นไปชั้นแปดสักหน่อยไหมคะ?”

อย่างที่คาดไว้ ไม่ผิดเพี้ยน ริมฝีปากของชายสูงวัยท่าทางเย่อหยิ่งก็ยกขึ้นเป็นการแสดงความรังเกียจอย่างเต็มที่ และพูดตามตรงว่าไม่จำเป็นเลย “ไม่ใช่สำหรับเธอ สำหรับแขกและบุคลากรผู้ทรงเกียรติเท่านั้น”

“ค่ะ” เธอไม่รอให้เขาพูดจบ ไม่ต้องพูดถึงการเสียเวลาเถียง เอวารู้จากประสบการณ์ว่าตาแก่หัวดื้อคนนี้ไม่มีทางยอม ไอ้เฒ่าสารเลวนั่นมันรู้สึกมีอำนาจอย่างน่ารังเกียจที่ได้คุมลิฟต์ ราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้าของพนักงานยกกระเป๋าหรืออะไรทำนองนั้น ที่นี่มีคนแบบนี้เยอะแยะไป เอวากลอกตาขณะเริ่มเดินลากขาขึ้นบันได

ประมาณครึ่งทางขึ้นบันไดวน เอวาก็เริ่มได้ยินเสียงครางแผ่วเบาอย่างเร่าร้อนลอดออกมาจากผนังโถงบันได ตลอดสามเดือนที่ผ่านมา เอวาได้ยินและได้เห็นในสิ่งที่เธอไม่เคยแม้แต่จะคิดฝันถึง ถึงแม้ว่าบังเอิญเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ก็ตาม เอวาก็ไม่ใช่คนหัวโบราณแต่อย่างใด โดยธรรมชาติแล้วพวกมนุษย์หมาป่าไม่ใช่พวกที่สงบเสงี่ยมอยู่แล้ว ด้วยพลังงานดิบเถื่อนอะไรทำนองนั้น และเอวาก็ไม่เคยเป็นข้อยกเว้น

ในช่วงเวลาก่อนหน้านั้น เธอผ่านการจูบกอดลูบคลำมาพอสมควร และเคยเลยเถิดไปบ้างครั้งสองครั้ง แต่เธอก็ไม่เคยรู้สึกว่าจำเป็นต้องทำมันให้เสร็จสมอารมณ์หมาย ไม่ใช่กับคู่ควงคนก่อนๆ ของเธอเลยสักคน ในความคิดของเธอ เด็กหนุ่มเหล่านั้นเป็นเพียงความสัมพันธ์ฉาบฉวย เป็นการฝึกซ้อมเพื่อคนเดียวที่เอวาต้องการจริงๆ คนเดียวที่เอวาเคยปรารถนาอย่างแท้จริง ให้ตายสิ ตอนนี้เธอรู้สึกทั้งอับอายขายหน้า และ โง่เง่าสิ้นดี

เอวาเมินแก้มที่ร้อนผ่าวของตัวเองแล้วเดินขึ้นบันไดต่อไป เธอไม่ใช่เด็กสาวอ่อนหัดที่เอาแต่หน้าแดง เธอเห็นการนัวเนียเคล้าคลึงกันมามากพอในช่วงเก้าสิบวันที่ผ่านมาจนน่าจะชินชากับมันได้แล้ว แต่ว่ามัน...ดัง...เหลือเกิน

เมื่อเลี้ยวตรงหัวมุมไปยังชานพักสุดท้าย เอวาก็พลันพบกับต้นตอของความขุ่นเคืองของเธอ ไม่ได้ลอยมาจากหลังกำแพงบางๆ อย่างที่เธอคิด แต่เป็นคู่รักคู่หนึ่งกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอย่างเปิดเผยและโจ่งแจ้งในโถงทางเข้าเล็กๆ เอวากระพริบตามองความเร่าร้อนรุนแรงที่ชายคนนั้นบดขยี้ริมฝีปากของคู่ขา หนักหน่วงและลึกล้ำ อำนาจครอบงำที่แผ่ออกมาจากตัวเขาทำให้อากาศอึดอัดหนักอึ้งขณะที่เขาครอบครองริมฝีปากของหญิงสาว เท่าที่เอวาสังเกตได้ เสียงครางด้วยความใคร่ที่ดังกระหึ่มพอจะกลบครึ่งโถงบันไดนั้น ดูเหมือนจะสมน้ำสมเนื้อดีทีเดียว

ถึงกระนั้น ขณะที่มือใหญ่ข้างหนึ่งของชายหนุ่มเลื่อนชุดท่อนบนของหญิงสาวลงเพื่อกอบกุมทรวงอกอวบอิ่ม มันก็เลยเวลาที่เอวาต้องไปได้แล้วจริงๆ การถ้ำมองเป็นรสนิยมทางเพศอย่างหนึ่งที่นิยมในหมู่ลูกค้าของคลับ แต่การแอบดูการแสดงสดเช่นนี้ต้องจ่ายเงิน ดังนั้นพนักงานคนไหนที่ถูกจับได้ว่ามัวแต่มองแขกตาไม่กระพริบ ก็จะถูกขอให้คืนผ้ากันเปื้อน (ลาออก) หรือไม่ก็ต้องเข้าร่วมวงด้วย และในตอนนี้ เอวาไม่สนใจทั้งสองทางเลือกเลย

เอวาพยายามทำตัวลีบเล็กแล้วถอยออกมาอย่างเงียบเชียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทันทีที่เธอขยับ ดวงตาของชายคนนั้นก็ตวัดขึ้นมาสบตากับเธอ ให้ตายสิ เอวาคิดพลางเตรียมรับมือกับการระเบิดอารมณ์ ทว่าแทนที่จะต่อว่าเธอ ดวงตาสีฟ้าเยือกเย็นดุจธารน้ำแข็งของชายคนนั้นกลับจ้องมองเธอไม่วางตา ริมฝีปากเต็มอิ่มยกขึ้นเป็นรอยยิ้มยั่วเย้าหื่นกระหายขณะที่เขาเลื่อนริมฝีปากลงมาตามลำคอของคู่ขาและต่ำลงไปอีกเพื่อจะครอบครองยอดถันของเธอด้วยปาก หญิงสาวครางเสียงหลงราวกับดาราหนังโป๊ และเอวาก็ถือว่าเป็นสัญญาณให้รีบเผ่นหนี ในที่สุดก็ละสายตาจากชายคนนั้นได้

“เธอเป็นใคร?” เสียงของเขาทุ้มและเย็นชา เอวาคิดไม่ผิดเลยเมื่อคำว่า เยือกแข็งดุจธารน้ำแข็ง ผุดขึ้นในใจครั้งแรกที่เขามองเธอ ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเขาดูเย็นชาไปหมด ตั้งแต่ผมสีบลอนด์ซีดที่จัดทรงอย่างสมบูรณ์แบบไปจนถึงดวงตาสีฟ้าน้ำแข็งคู่นั้น

เอวาไม่รู้ว่าชายคนนี้เป็นใครหรือมีเจตนาอะไร แต่เธอรู้ดีว่าความรู้สึกที่ถูกสำรวจราวกับเป็นเหยื่อมันเป็นอย่างไร ยิ่งเธอออกจากสถานการณ์เผชิญหน้านี้ได้เร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี “แค่พนักงานรูมเซอร์วิสค่ะ กำลังจะไปห้อง 803” เธอยิ้มเจื่อนๆ อย่างรู้สึกผิดให้เขา “ขอโทษที่ขัดจังหวะค่ะท่าน ฉันจะ เอ่อ หลีกทางให้ท่านได้กลับไปทำธุระต่อ”

“โชคดีของเธอนะ ฉันกำลังจะไปที่นั่นเหมือนกัน” เขาพูดพลางผลักหญิงสาวผมบลอนด์ที่เขากำลังลูบไล้อยู่ออก “ให้ฉันไปส่ง”

หญิงสาวแค่นเสียงแล้วหมุนตัวมาจ้องเอวาด้วยสายตาที่แทบจะลุกเป็นไฟ อ้อ เจอไบรอาเข้าแล้วสินะ เอวาไม่ได้ตกใจเท่าไหร่นัก ออกจะรำคาญเสียมากกว่า ในที่แบบนี้ มักจะมีใครบางคนคอยหาทางฉวยโอกาสเสมอ “เดี๋ยวก่อนสิ เรายังไม่เสร็จเลยนะ” เธออ้อนวอนด้วยน้ำเสียงที่สูงขึ้นหลายอ็อกเทฟอย่างน่าสงสัย

“แต่เราเสร็จแล้ว” เขาดึงปึกธนบัตรออกจากกระเป๋าเสื้อสูทสั่งตัดแล้วหย่อนมันลงในมือที่ยื่นออกมาของไบรอา ความเจ็บปวดใดๆ จากการถูกเมินก็ลืมเลือนไปทันที ด้วยเสียงหึ่มอย่างพอใจ หล่อนเดินสะบัดสะโพกลงบันไดไปโดยไม่เหลียวกลับมามองอีก

เมื่ออยู่ตามลำพังกับชายแปลกหน้า เอวาก็รู้สึกถึงน้ำหนักจากความสนใจทั้งหมดของเขาที่กดทับลงมา “ดูเหมือนเธอจะชอบการแสดงนะ ถ้าทำตัวดีๆ ฉันจะแสดงให้ดูมากกว่านี้อีก”

ลมหายใจของเธอสะดุด เธอไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้มันมาจากไหน เอวารู้ตัวว่าเธอก็มีเสน่ห์อยู่บ้าง แต่สามปีในห้องขังใต้ดินตามด้วยหลายเดือนแห่งความยากลำบากได้ส่งผลกระทบอย่างหนัก ผิวสีมะกอกตามธรรมชาติของเธอซีดเผือดไปนานแล้ว และบัดนี้คงได้แต่เรียกว่า ซีดเหลือง เท่านั้น ถึงแม้ผมของเธอจะยังยาวสลวยและเป็นลอนเหมือนเคย แต่ปอยผมสีแดงเข้มก็ขาดความหนานุ่มและความเงางามดุจเดิมไปแล้ว

แต่สายตาที่ชายคนนี้มองเธอ มันราวกับว่าเธอเพิ่งเฉิดฉายลงมาจากรันเวย์ หรือไม่ก็เหมือนเธอ ทำงาน ที่นี่ เขาขยับเข้ามาใกล้ และทันใดนั้นเองเมื่อรู้สึกเปิดเปลือยเกินไป เอวาก็รีบถอยกรูด ลืมไปว่าตัวเองกำลังยืนอยู่ในตำแหน่งที่ล่อแหลมเพียงใด บนสุดของบันไดยาวเหยียด

เอวาสูดหายใจเข้าลึกเมื่อน้ำหนักตัวเธอย้ายไป ถังอุปกรณ์ทำความสะอาดของเธอก็หล่นโครมครามหัวทิ่มคะมำลงบันไดไป เธอกำลังเตรียมใจที่จะร่วงตามลงไป ทันใดนั้นแขนแกร่งข้างหนึ่งก็ตวัดออกมา คว้าหมับรอบเอวของเอวาไว้ แล้วดึงเธอเข้ามาใกล้ ชั่วขณะหนึ่งเธอกำลังร่วงหล่น และในวินาทีต่อมา เธอก็กำลังจ้องมองเข้าไปในดวงตาคมกริบดุจเหล็กแหลมเจาะน้ำแข็ง