บทที่ 56

ชาน่าเงี่ยหูฟังเสียงฝีเท้าของแอชเชอร์ แต่ก็ไม่มีอะไรเลย คืนนี้เขาก็ไม่กลับบ้านอีกแล้ว

เป็นเวลากว่าหนึ่งสัปดาห์แล้วที่เขาเดินจากเธอไป และตั้งแต่นั้นมา เธอก็ไม่ได้เห็นหน้าเขาอีกเลย เขาหลบหน้าเธอราวกับเป็นตัวเชื้อโรค และความจริงข้อนั้นก็ทำให้เธอเจ็บปวดเกินกว่าจะยอมรับได้ แต่ยิ่งไปกว่านั้น...เธอคิดถึง...