บทที่ยี่สิบแปด

สายตาของอาร์ทิมิสเย็นชาและไร้ความรู้สึก มันปราศจากอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น และนั่นทำให้ฉันหวาดกลัวจับใจ

ความตั้งใจที่จะต่อสู้เหือดหายไปจากใจฉันจนหมดสิ้น และสิ่งที่ฉันต้องการก็มีเพียงแค่ล้มตัวลงนอนแล้วร้องไห้ออกมาให้หมดใจ แต่โชคร้ายที่หากฉันทำเช่นนั้น ฉันก็จะไม่ได้เป็นศิษย์ของอาร์ทิมิสอีกต่อไป และระดับควา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ