บทที่ 1070 ให้โอกาสฉัน, เทสซาลี

“มีอะไรที่ต้องคุยกับฉันตามลำพังเหรอ” เธสซาลีถาม “ฉันนึกว่าเราไม่มีอะไรจะคุยกันแล้วซะอีก แล้วเธอก็คงไม่มาหาฉันเพื่อขอร้องให้พอลหรอก”

แบรนดอนตอบ “ทำไมผมจะมาขอร้องเพื่อตัวเองไม่ได้ล่ะ”

“เพื่อตัวเธอเอง?”

“ใช่” แบรนดอนกล่าว “ผมกับเพเนโลพีตกลงกันเรียบร้อยแล้ว เราจบกันแล้ว จากนี้ไปเราจะเป็นแค่คนแปลกหน้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ