โรแมนติกระดับภาพยนตร์

บทที่ 150: โรแมนติกระดับหนัง

“ดูสิ! สวยไหมล่ะ” ฉันยื่นมือให้อลิสซากับลิซซี่ดู พลางกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่ แหวนส่องประกายแม้ในยามกลางวันแสกๆ เป็นประกายใสนวลตาที่ดูแทบไม่เข้ากับสถานที่ปลอดเชื้อแบบนี้เลย

ลิซซี่อ้าปากค้างราวกับว่าฉันยื่นอุกกาบาตให้เธอ “เชี่ยเอ๊ย ซาวันนาห์ วงใหญ่มหึมา!” เธอคว้ามือฉันไป...