กี่คน?

บทที่ 168: มากแค่ไหนกัน

โรมัน

ใครก็ตามที่เดินมาเจอผมตรงโถงทางเดินนี้คงจะหาว่าผมน่าสมเพช ผมทิ้งผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในชีวิตไว้ข้างในนั้นตามลำพังในสภาพหัวใจแหลกสลาย โดยอ้างว่าต้องการออกมาสูดอากาศ แต่ความจริงก็คือ ขาของผมมันก้าวต่อไปไม่ไหวแล้ว ไม่ว่าจะพยายามหนีไปไกลแค่ไหน จุดหมายปลายทางของหั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ