คุณเคยเป็นของฉันเสมอสะวันนาห์

บทที่ 47: เธอเป็นของฉันมาตลอด ซาวันนาห์

อากาศยามค่ำคืนเย็นเฉียบและมีกลิ่นฝนจางๆ ขณะที่ฉันปลีกตัวออกมาจากความวุ่นวายของงานเลี้ยงซ้อมแต่งงาน

เสียงหัวเราะและเสียงแก้วกระทบกันเลือนหายไปจนเงียบสนิท ถูกแทนที่ด้วยความสงบของสวนและเสียงชีพจรที่เต้นตุบๆ อยู่ในหูของฉันเอง มือฉันสั่นเทาขณะยันตัวกับกำแพงหินของ...