บทที่ 118 สิ่งหนึ่งยับยั้งอีกสิ่งหนึ่ง

โรนัลด์พูดอะไรไม่ออก เขาได้แต่มองอะเดลีนด้วยแววตาน้อยใจ ก่อนจะอุ้มเธอขึ้นจนขาของเธอเกี่ยวรอบเอวของเขา

อะเดลีนถลึงตาใส่เขาอย่างโมโหแล้วกระแอม “แม่คะ ไม่มีอะไรค่ะ พอดีหนูลุกมาดื่มน้ำ”

ทันทีที่พูดจบ เธอก็รู้สึกถึงสัมผัสเปียกชื้นที่เลียผ่านฝ่ามือ

โรนัลด์เลิกคิ้วใส่เธอ อะเดลีนรีบดึงมือกลับทันที แต่แล้...