บทที่ 23 ปีนขึ้นไปบนเตียงของมิสเตอร์วิลเลียมส์

มือของโรนัลด์ชะงักไปขณะเอื้อมไปที่ประตู “ก็ได้ แล้วแต่คุณเลย”

ประตูปิดลงอย่างแผ่วเบา ทิ้งให้อเดลีนยืนนิ่งแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น

‘แล้วแต่คุณเลย’ คำพูดนั้นยังคงดังก้องอยู่ในหูของเธอ

เธอรู้สึกถึงความร้อนที่ค่อยๆ แล่นขึ้นมาบนใบหน้า พร้อมกับความรู้สึกแปลกประหลาดที่ปั่นป่วนอยู่ข้างใน

ก่อนที่เธอจะทันได้ระ...