บทที่ 25 ไม่จำเป็นต้องทำอาหารเช้า

ฟลอร่าทำหน้าเหมือนเพิ่งนึกอะไรออก “มิน่าล่ะ! เธอถูกจับได้ว่าแอบนินทามิสเตอร์วิลเลียมส์ลับหลัง เขาก็เลยลงโทษด้วยการให้เธอนั่งมองเขากินข้าวสินะ!”

ฟลอร่ากุมมือของแอเดลีนไว้แน่น “คุณสมิธ น่าสงสารจังเลย! นี่มันการกลั่นแกล้งในที่ทำงานชัดๆ!”

เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของฟลอร่า แอเดลีนก็รู้สึกว่าสถานการณ์ทั้ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ