บทร้อยหก

“เธอเป็นอะไรไหม หายดีสนิทแล้วหรือยัง ฉันให้เลือดได้นะ มันจะช่วยได้” รีดเอ่ยขึ้นทันทีที่เราผละออกจากกันในที่สุด

ฉันส่ายหน้า

“ฉันไม่เป็นไร” ฉันตอบพร้อมรอยยิ้ม “ฉันคิดถึงพวกนายจัง”

การได้อยู่ท่ามกลางพวกเขาสองคนเป็นสิ่งที่ราวกับฝัน และฉันก็เข้าใจแล้วว่าทำไมคู่เมทถึงได้หาทางอยู่ด้วยกันเสมอ

แต่ฉันกลับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ